39حريز بن عبد الله (حريز بن عبدالله السجستانى) ، 1محمد بن مسلم، 2همگى توثيق شده و «ثقه» هستند.
قابل توجه است، بنابر نقل شيخ طوسى از كلينى، دربارۀ عبارت «غَيْرِ وَاحِدٍ» معاملۀ «موثق» مىگردد؛ زيرا احتمال اين كه جماعتى از مشايخ محمد بن يحيى - كه از آنها به «غَيْرِ وَاحِدٍ» تعبير مىكنند - همگى غير ثقه باشند، عادتاً منتفى است. همچنين «احمدبن محمدبن عيسى» نيز ثقه است. 3فقط اشكال در اين روايت در مورد ياسين الضرير است كه فردى است مجهول 4اما با پذيرفتن مبناى مرحوم آيت الله خويى در «تعويض سند» مشكل حل ميشود. 5بنابراين مبنا، خبر محمدبن مسلم، بهخاطر ضعف ياسين الضَّرير از اعتبار ساقط نمىشود؛ زيرا شيخ طوسى گرچه اين روايت را در تهذيب از طريق «ياسين الضَّرير، عن حَرِيز بن عبدالله، عن محمدبن مسلم» نقل نموده، امّا خود در كتاب فهرست، در مورد حريز بن عبدالله فرموده: به اسانيدش دسترسى داشته است. 6مقدمه دوم: اضمار روايت مشكلى براى روايت ايجاد نمىكند؛ زيرا «محمد بن مسلم» و همانند او، از غير امام (ع) پرسش نمىكنند و اين بزرگان هميشه از امام (ع) روايت نقل مىكنند؛ بنابراين، مضمرات آنان حجت است.
نقد سند روايت
نقد مقدمة اول: در سند روايت، «ياسين الضرير» مجهول و ناشناخته است و با وجود چنين شخصى در سندِ روايت، نمىتوان بر اساس آن فتوا داد.
مرحوم نجاشى، 7شيخ طوسي 8و علامه مجلسي 9وى را توثيق نكردهاند.
بحث «تعويض سند» نيز بحثى است مبنايى و اينگونه نيست كه يك اصل مورد قبول همگان باشد تا بتوان بدان تمسك جست و مشكل حديث را به طور كلى حل كرد.