14اتومبيل سقف دار شود، بايد كفاره بدهد، هر چند مضطر باشد؛ صاحبان اين نظريه، عبارتاند: حضرات آيات: علامه بحرانى (صاحب سداد العباد) ، كاشف الغطا، صاحب رياض، مرحوم نراقى، شيخ انصارى، آقا ضياء الدين عراقى، محقق داماد، ميرزا محمد تقى آملى، شهيد صدر، سيد احمد خوانسارى (رحمه الله) و برخى از مراجع معاصر. 1
ب) در شب استظلال صدق نمىكند و اگر كسى شب، در حالى كه زير سايه رفته، طى منزل كند، شامل حرمت نمىشود و كفاره هم ندارد؛ بزرگانى كه اين نظريه را دارند؛ عبارتاند از: حضرات آيات: بحرانى (يوسف بن احمد بن ابراهيم) ، صاحب جواهر، شاهرودى، امام خمينى، گلپايگانى، سيد عبد الأعلى سبزوارى، فاضل لنكرانى (رحمه الله) و. . . 2
به نظر مىرسد، نخستين كسى كه به صورت كاربردى به «صدق نكردن استظلال در شب» فتوا داده، امام خمينى (قدس سره) هستند.
ج) در صورتى كه شب بارانى يا سرد باشد و يا باد شديد بوزد، استظلال جايز نيست و در صورت جواز، كفاره دارد (طبق اختلافى كه در ميان هست) ، حضرات آيات: جوادى آملى، خامنهاى، سبحانى، سيستانى و مكارم شيرازى معتقد به اين نظريه هستند. 3
د) استظلال در صورتى صدق مىكند كه هوا آفتابى يا بارانى باشد و يا باد بوزد و. . . بنابراين، اگر بود و نبود سايبان تفاوت نكند، استظلال صدق نمىكند؛ مثل اينكه شب باشد و هيچ باد يا بارانى نباشد يا مثلاً در روز هوا به شدت ابرى باشد كه حتى ذرّهاى اشعۀ خورشيد هم نباشد؛ صاحب اين نظريه، مرحوم آيت الله خويى است. 4
استظلال در كلام غير شيعه:
زيديه: ظلال را جايز مىدانند و مىگويند استفاده از هر وسيلهاى كه ميان مُحرم و خورشيد ساتر شود اشكال ندارد. 5
شافعىها: پوشاندن سر حرام است و چيزهايى كه ساتر شمرده نشود، استفاده از آن حرام نيست و ازجمله چيزهايىكه ساتر نيست عبارتاند از: استفاده از محمل، قبه و غيره، و فقط در كتاب الأم گفته است: مىتواند زير سايه برود، ولى لباس احرام خود را عوض كند. 6
مالكى ها: در ظاهر قائل به حرمت استظلال شده، مىگويند: جايز نيست شخص مُحرم خود را در برابر خورشيد و باد يا باران، به وسيلۀ نصب پارچهاى بر عصا و گرفتن آن بر سر،