54اولاً - اصل حج و عمره در ميان اصحاب، هيچگاه مورد ترديد نبود. به نظر مىرسد بسيارى از انصار و مهاجر، پيش از هجرت، با ساير اعراب حج و عمره انجام داده بودند؛ چنانكه از حضور انصار در بيعتهاى عقبه مىتوان به اين موضوع پى برد. شايد بر همين اساس در منابع اهل سنت آمده است كه پيامبر (ص) پيش از هجرت، حج را دو بار انجام داد، 1اگرچه روايات شيعه حاكى از آن است كه حضرت (ص) ده يا بيست بار در مراسم حج قبل از هجرت شركت نمودهاند. 2و بسيار طبيعى است كه در دور پنجاه و سه سال اقامت در مكه، ايشان مكرر و دهها بار در مراسم حج شركت كرده باشد. 3
پس از هجرت، راه مكه مسدود شد و تا هفت سال، امكان انجام حج يا عمره براى مسلمانان وجود نداشت. مراسم عمره و حج، تنها سنت باقيمانده از شرع ابراهيمى بود و مشركان نيز به آن و حريم مكه و ماههاى حرام، كه براى امنيت زائران تشريع شده بود، احترام ميكردند. قريش در برخورد با اسلام، آن سنت ديرين عرب را نقض كردند و مسلمانان را سالها از دسترسى به مسجد الحرام بازداشتند.
با ناديده گرفتن اين واقعيت تاريخى و با اعتقاد به اينكه آيات مربوط به وجوب حج و عمره متعلّق به سالهاى ششم يا نهم هجرت است، ما نمىتوانيم به درستى مفاد و جايگاه تاريخى آيات «صدّ» را درك كنيم و نمىتوانيم به تصوير درستى از ترتيب نزول بعضى سورهها و حتى از ترتيب نزول آيات در برخى سورهها دست يابيم. 4همچنين قادر نخواهيم بود كه به اهميت حج در تاريخ اسلام و نقش آن در سياست پيامبر (ص) نسبت به قريش و ارتباط آن با سياست تهاجمى قريش نسبت به اسلام و مسلمانان و تهديدهايى كه آنان از اين ناحيه براى سيادت خويش احساس مىنمودند، پى ببريم.
اصل حفظ حرمت كعبه و حرم مكه، به عنوان حرم امن الهى، داراى نخستين اولويت در سياست پيامبرخدا (ص) نسبت به قريش بود و ايشان از جنگ و خونريزى در مكه، در هر وضعيتى به شدت احتراز مىكرد. با وجود جنگ افروزىهاى مكرر قريش عليه مسلمانان، وى هيچگاه حاضر نشد عمليات تهاجمى عليه مكه صورت دهد و اوّلينباركه به سراغ مكيان رفت در زى زائرى در لباس احرام بود، تلبيهگويان و عارى از سلاح جنگى.
اوّلين سفر وى به مكه براى عمره بود، چون اگر براى حج مىرفت حضور حاجيان مسلمان در شرايط خطيرى كه در سال ششم وجود داشت، به احتمال قريب به يقين موجب آشفتهتر شدن اوضاع مىشد. لذا وى، كه از ايجاد درگيرى در حرم و ناآرام شدن مراسم حج بهشدت پرهيز داشت، زمان عمره را براى گشودن راه مسجد الحرام انتخاب كرد. اين سياست پرهيز از برخورد و خشونت در حرم