6فَاسْوَدَّ مِنْ خَطَايَا بَنِى آدَمَ» . 1«از حضرت باقر (ع) نقل شده كه خداوند سه قطعه سنگ را از بهشت بر زمين فرود آورد: 1. مقام ابراهيم (ع) 2. سنگ بنى اسرائيل 3. حجر الأسود و آن سنگى است كه خداوند به امانت نزد ابراهيم (ع) گذاشت (كه آن را در ركن خانۀ كعبه نصب كرد) . رنگ آن ابتدا از كاغذ سفيدتر بود ليكن در اثر گناهان فرزندان آدم، سياه گرديد.»
* «رَوَى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَمْرو بْن الْعَاصِ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) : الرُّكْنُ وَ الْمَقَامُ يَاقُوتَتَانِ مِنْ يَاقُوتِ الْجَنَّۀِ طَمَسَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى نُورَهُمَا لَوْ لاَ ذَلِكَ لأَضَاءَتَا مِنْ بَيْنِ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ» . 2«عبد اللَّه بن عمر، از حضرت پيامبر (ص) نقل كرده است: ركن و مقام، دو ياقوت از ياقوتهاى بهشتاند و خداوند نور آنها را گرفته است و اگر نه اين بود، آنها ميان مشرق و مغرب را روشن ميكردند.»
چگونگى اثر پاى ابراهيم (ع)
در چگونگى پيدايش اين اثر روى آن سنگِ سخت به عنوان نشانۀ الهى، سه احتمال دادهاند كه دو احتمال آن با كعبه مرتبط و قابل جمع است و احتمال ديگر را بى ربط با كعبه و ضعيف و مردود شمردهاند.
ازرقى، مورخ قرن سوم هجرى، در مورد اين احتمالات مى‌نويسد:
احتمال نخست:
هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل (عليهما السلام) مشغول ساختن كعبه بودند، ديوارهاى كعبه بالا آمد و ادامۀ آن ممكن نبود، از اينرو سنگى براى ابراهيم آوردند و او روى سنگ ايستاد و ديوار كعبه را بالا برد. اين احتمال به دليل ارتباط آن با كعبه قوى‌تر است.