7«از حضرت امام صادق (ع) پرسيدند: آيا پيش از بعثت پيامبر اسلام (ص) نيز حج بيت الله به جا آورده مىشد؟ فرمود: آرى و مؤيّد آن در قرآن كريم، گفتۀ شعيب (ع) است كه [در بيان شرطِ] ازدواج موسى (ع) با يكى از دختران خود، به او گفت: عَلَي أَن تَأْجُرَنِي ثَمَانِيَ حِِجَجٍ 1و نگفت: ثمانى سنين (هشت سال) ؛ و آدم و نوح حج گزاردند و سليمان بن داود به همراهى جن و انس و پرندگان و باد، حج به جاآورد؛ و موسى (ع) سوار بر شترى سرخمو، در حالى كه لبيك مىگفت، حج گزارد. همچنين خداوند متعال مىفرمايد: إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًي لِّلْعَالَمِينَ 2ووَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ 3و أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ ؛ 4و خداوند حجر [الأسود] را براى آدم (ع) فرو فرستاد، در حالى كه خانۀ (كعبه) برپا بود.» 5از امام باقر (ع) نيز روايت شده كه فرمود:
«خداوند متعال چهار ستون به زير عرش قرار داد و آن را «ضراح» ناميد. آنگاه فرشتگانى را بر انگيخت و به آنان فرمان داد كه همانند آن را در زمين بنا كنند و براى آن اندازهاى معين كرد. هنگام طوفان [نوح] آن بنا فرا برده شد و پيامبران (عليهم السلام) به قصد گزاردن حج، به سوى آن مىرفتند و نمىدانستند جاى آن كجاست، تا آن گاه كه خداوند آن جايگاه را نشان ابراهيم (ع) داد و محل آن را به وى آموخت. . .» 6همچنين در خطبۀ «قاصعه» ، منقول از امير مؤمنان (ع) آمده است:
«هر اندازه بلا و آزمون بزرگتر باشد، اجر و پاداش آن فزونتر است. مگر نمىبينيد كه خداوند سبحان، نخستين و واپسين انسانهاى اين جهان را از آدم (ع) تا كنون، با سنگهايى آزموده استكه سود و زيانى نمىرسانند و نمىبينند و نمىشنوند و آن (سنگها) را بيت الحرام خويش قرار داد و آن خانه را محل قيام و برپا شدن آدميان گردانيد. . .» 7همچنين در روايتى از امام صادق (ع) آمده است:
«. . . اين [كعبه] خانهاى است كه خداوند، بندگان خود را با آن به پرستش خويش فراخواند تا فرمانبرى آنان را در روى آوردن به سوى آن بيازمايد و ايشان را به