43البته از بررسى برخى آيات و روايات چنين برمى‌آيد كه: پاره‌اى از اين زمان‌ها و مكان‌ها، بستر مناسبى براى عملى ساختن «توبه» است و نقش ارزنده‌اى در پذيرفته شدن آن دارد.
بى‌شك، درك موسم حج و حضور در ميقات و ديگر مشاهد مشرّفه، همچنين حالت ارزشمند محرم شدن و انجام طواف و غيره؛ از بهترين فرصت‌ها براى روى آوردن مجرمان و گناهكاران به «توبه» است؛ زيرا طبق فرمودۀ امير مؤمنان عليه السلام: «وَ أَدْنَى مَا يَرْجِعُ بِهِ مَنْ أَمَّهُ أَنْ يُغْفَرَ لَهُ مَا سَلَفَ» ؛ 1«كمترين دستاوردى كه زائر از حج مى‌آورد اين است كه گناهانش آمرزيده شود.»
به‌طور يقين، دست‌يابى به اين ارمغان ارزشمند، مشروط به انجام توبۀ حقيقى از سوى حج‌گزاران است؛ بنابراين، ضرورى است زائران از اين فرصت استثنايى و مناسب، كه در اختيارشان نهاده شده، بهره‌گيرند و از معاصى و گناهان پيشين خود پشيمان شوند و در صورت امكان، در صدد جبران آن‌ها برآيند و در ادامۀ زندگى‌شان، عزمشان را بر پرهيز از نافرمانى پروردگار كريم قطعى كنند؛ يعنى تنها به رفتن به مكه و مدينه و پوشيدن لباس احرام و انجام ظاهرى مناسك و حضور فيزيكى در مشاهد مشرّفه دل خوش نكنند. اين‌جا است كه مى‌بينيم پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در فرازى از خطبۀ غدير 2- كه آن را پس از بازگشت از حجةالوداع، در سرزمين غديرخم ايراد نمودند - خطاب به مردم اين‌گونه فرمودند:
«مَعَاشِرَ النَّاسِ حُجُّوا الْبَيْتَ بِكَمَالِ الدِّينِ وَ التَّفَقُّهِ وَ لاَ تَنْصَرِفُوا عَنِ الْمَشَاهِدِ إِلاَّ بِتَوْبَةٍ وَ إِقْلاَعٍ» . 3«اى مردم، با دين و فقه كامل حج بگزاريد و از مشاهد اين سفر برنگرديد مگر با توبه و كنده شدن از گناه.»
امام صادق عليه السلام نيز مى‌فرمايد:
«إِذَا أَرَدْتَ الْحَجَّ. . . ثُمَّ اغْسِلْ بِمَاءِ التَّوْبَةِ الْخَالِصَةِ مِنَ الذُنُوبِ وَ الْبَسْ كِسْوَةَ الصِّدْقِ وَ الصَّفَا وَ الْخُضُوعِ» . 4«هنگامى كه قصد حج كردى، با آب توبۀ خالص، گناهانت را بشوى و لباس راستى و پاكى و خضوع و خشوع را بر تن كن.»