23عمر، طلحه، زبير و گروه ديگر بودند، 1لذا همانند پيامبر بر حال احرام باقى ماندند و نتوانستند از رخصت تمتّع استفاده كنند ب: آن دسته از همراهان حضرت، كه اكثريت را تشكيل مى‌دادند، قربانى به همراه نياورده بودند، از جملۀ آن‌ها همسران پيامبر صلى الله عليه و آله و حضرت فاطمه زهرا عليها السلام از لباس احرام به در آمده و عمل خود را عمره قرار دادند. 2طبق روايتى، على عليه السلام كه در اين ايام از ناحيۀ يمن به مكه وارد شد، پس از مشاهدۀ حضرت فاطمه عليها السلام، كه از احرام خارج شده و لباسى رنگين به تن كرده بود، ابتدا تعجب كرد، اما پس از توضيحات همسرش، در جريان تشريع عمرۀ تمتّع قرار گرفت و متقاعد شد. 3آنگاه به محضر پيامبر صلى الله عليه و آله نايل شد و پيامبر از وى پرسيد: اى على، با چه نيّتى لباس احرام به تن كردى؟ على عليه السلام در پاسخ گفت: به هنگام پوشيدن جامۀ احرام گفتم: خدايا! من با همان نيتى محرم مى‌شوم كه پيامبر صلى الله عليه و آله محرم شده است. پيامبر صلى الله عليه و آله به او فرمود: پس تو نيز بر حالت احرام باقى بمان؛ زيرا تو در قربانى من شريكى (و من از مدينه به نيت تو قربانى آورده‌ام) . 4بنا به حديث امام صادق عليه السلام پيامبر صلى الله عليه و آله و اصحاب او در بطحا ساكن شدند تا آن‌كه روز ترويه فرا رسيد. صبحگاهانِ روز ترويه، بار ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله به مردم اعلام كرد غسل كرده، براى انجام حج، جامۀ احرام بر تن كنند و عازم منا شوند و پس از درنگ يك‌روزه، فرداى آن روز عازم عرفات گردند و. . . 5تشريع حج تمتّع در روايات اهل‌سنت
آنچه گذشت، چگونگى حج تمتّع با تكيه بر روايات شيعه بود؛ اما تشريع اين حكم در روايات اهل سنت نيز انعكاس وسيعى دارد؛ به عبارت ديگر، چگونگى حج پيامبر خدا صلى الله عليه و آله - كه متضمّن تشريع عمرۀ تمتّع نيز مى‌باشد - به‌وسيلۀ گروه زيادى از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله گزارش شده كه جوامع حديثى به درج روايات آن مبادرت كرده‌اند، جز آن‌كه دراين جوامع روايات ديگرى نيز جلب نظر مى‌كند كه حاكى از عدم رضايت برخى از صحابه در تشريع اين حكم شرعى بوده و احياناً احكام ديگرى را بيان مى‌كند، لذا در رواياتِ اهل سنّت اختلافات و بعضاً تعارض‌هايى در حكم عمرۀ تمتّع قابل مشاهده است كه لازم است در اين قسمت، نمونه‌هايى از روايات گوناگون آورده شود و سپس داورى مناسب صورت پذيرد.