15حضرت آيت‌اللّٰه جوادى آملى در فرق ميان اين دو، مى‌گويد:

از جهت ادبى، فرق اين‌كه خانۀ خدا بدون لام به خداوند نسبت داده شده، اما در «وُضِعَ لِلنّاسِ» با لام به مردم اسناد داده شده است؛ يعنى بيت‌اللّٰه است اما بيت الناس نيست، بلكه براى مردم قرار داده شده؛ از اين رو، به وُضِعَ است نه بُنِىَ؛ يعنى تشريفاً معبد و مطاف و قبله قرار داده شد، اما تفاوت معنوى اين است كه بيت در اثر اضافه به اللّٰه، شرافت پيدا كرد. اما مردم در اثر اضافۀ كعبه به آن‌ها شريف مى‌شوند. پس شرف كعبه به خاطر اضافه به خدا و شرف مردم در اثر ارتباط با كعبه است. ¹2. در آياتى كه در بالا اشاره شد، كعبه با عنوان «بَيْتِي» آمده، در حالى‌كه خداوند نه جسم است و نه نياز به خانه دارد. پس منظور از اين اضافه، همان اضافۀ تشريفيه است؛ يعنى براى بيان شرافت و عظمت چيزى، به خدا نسبت داده شده است؛ مثل شهر اللّٰه، كتاب اللّٰه، بيت اللّٰه و مرحوم آقا ميرزا جواد ملكى تبريزى در اين باره فرمودند: «و من عظائم تلك النعم، جعل الكعبة بيتاً لنفسه. . . و لعمري انّ هذا، غاية اللطف و الرفق و الكرم» . ²