44مير حسين قاضى نسخه‌اى از آن را از مكّۀ مكرّمه به اصفهان آورده است. ¹- الفوائد المكيه / محمد امين استرآبادى اخبارى

وى پس از مجاورت در مدينۀ منوره، در مكۀ معظمه سكونت گزيد و در سال 1036 در همان‌جا از دنيا رفت. «الفوائد المكيه» را شيخ آقا بزرگ نديده بلكه گويد: نزد مجلسى دوم بوده و از آن در بحار نقل كرده است. ²ليكن اسم كتاب برترين شاهد است كه آن را در مكه تأليف كرده است.

- الكافى / كلينى

حامد استرآبادى بن محمد جرجانى بيش از 5 سال در مكۀ معظمه سكونت گزيده و تمام كتاب كافى را در چهار مجلد در آن‌جا رونويس كرده است.

در تاريخ 16 ربيع الآخر 1025 از قسمت «الايمان والكفر» اصول كافى فراغت يافته، در شعبان 1025 از «الروضه» فراغت يافته، از اول «الطهاره» تا آخر «الجهاد» را از اواسط سال 1025 تا اواسط شعبان 1026 رونويس كرده، و پس از استنساخ، آن را نزد اساتيد خود خوانده و آنان بر آن بلاغ نگاشته‌اند. از «الأشربه» در سال 1029، از «الوصايا» در صفر 1030، از «الحدود» در جمادى الأولى 1030، از «الديات» در اواسط جمادى الآخره 1030، و از «الكفارات» در اواسط رجب 1030 فراغت يافته است. ³- كمال الدين / شيخ صدوق

محمد تقى سرخ‌آبى بن ابراهيم مازندرانى آن را نسخه‌بردارى كرده، و در 11 شوال 1054 روى كوه ابوقبيس در مكۀ معظمه از آن فراغت يافته است. ⁴- مُفرِّحة الأنام فى تأسيس بيت اللّٰه الحرام / سيد زين‌العابدين كاشانى

در سال 1039ه‍. بر اثر سيل مهيب، كعبۀ گرامى تخريب شده، وى و جمعى از شيعيان در بازسازى كعبۀ مشرفه همكارى داشته‌اند. مقالۀ مذكور شرح داستان سيل و تخريب كعبه و بازسازى آن در سال 1040ه‍. است. ⁵- منتقى الجمان / شيخ حسن صاحب معالم

احمد انصارى از شاگردان شيخ محمد فرزند صاحب معالم، آن را در مكۀ معظمه در سال 1017ه‍. از روى نسخۀ مؤلف نگاشته و سپس بر استاد خود شيخ محمد فرزند صاحب معالم در مكّۀ مشرفه خوانده است. ⁶