43جمادى الآخرۀ 1009 از آن فراغت يافته و آن را براى عموم شيعيان وقف كرده است. 1- الدلائل المكية في العقائد الدينيه / محمدعلى عاملى مكى‌بن احمدبن على
محمد على آن كتاب را در سال 1108ه. نگاشته است. 2از نام كتاب بر مى‌آيد كه در مكه نوشته شده و از لقب مؤلف بر مى‌آيد كه وى در مكّۀ مكرّمه ساكن بوده است.
- رسالات و فوائد / محمد على‌بن محمد صالح شيبانى شيرازى
آن رسالات و فوائد، همراه با نسخه‌اى از كتاب «ارشاد» شيخ مفيد، توسط بهاءالدين محمدبن محمد قارى، در مكه نوشته شده و به تاريخ 27 رمضان 1073 به پايان رسيده است. 3- رسالة في السؤال عن بعض المسائل المعضلة من الأصلية والفرعية / سؤال‌كننده: حسين ظهيرى؛ پاسخ دهنده: محمد امين استر آبادى
ظهيرى در مكه نزد استرآبادى درس خوانده است. 4- شرح نهج البلاغه / ابن ابى الحديد
به سفارش شيخ صنعان در مكّه استنساخ شده و در سال 1033 با نسخۀ ديگر مقابله گرديده است. شيخ آقا بزرگ احتمال داده كه شيخ صنعان نام مستعار باشد نه نام واقعى. 5- الشواهد المكّيه / على جبعى
مؤلف آن را در ردّ «الفوائد المدنية» ملاّ محمد امين استرآبادى نگاشته است. او بيش از بيست سال در مكۀ معظمه سكونت داشته است. علاوه آن‌كه از نام كتاب هم استفاده مى‌شود در مكه نگاشته شده است. 6قوام الدين‌بن محمد نسخه‌اى از آن را تحرير كرده و در 7 رمضان 1068 آن را به پايان رسانده و بر آن حواشى بسيارى زده است. 7- علل الشرايع / شيخ صدوق
نسخه‌اى از آن را عبداللّٰه طائى در سال 1073 در مكّۀ مكرّمه مقابله و تصحيح كرده است. 8- العلم الإلهى أو النوريه / شمس‌الدين محمد معروف به شمسا گيلانى
مؤلف آن را در سال 1048 به هنگام مجاورت در مكۀ معظمه نگاشته است. 922 - فقه الرضا،