16حاضر كرده، دست و پايشان را قطع كنند. آنگاه وارد مكه شد و خانه را طواف كرد و قربانى نمود و سر را تراشيد و چنان كه گفتهاند شش روز در مكه بماند و هر روز گوسفند يا شتر مىكشت و اهل مكه را اطعام مىنمود و با عسل پذيرايى مىكرد.
شبى در خواب ديد كه بر خانۀ كعبه جامهاى پوشيده است. از اين رو دستور داد از ليف خرما خانۀ كعبه را پوشاندند. باز در خواب به او القا شد كه كعبه را با پارچهاى بپوشاند. پس بيت را با حصير نخل پوشاند. مجدداً در خواب ديد كه با پوششى بهتر از آن، آنجا را پوشانده است. آنگاه با چادر و جامهاى خطدار كه از پارچههاى بافت يمن بود پوشانيد.
چنانكه گويند: تبّع نخستين كسى است كه كعبه را با جامه پوشانيد و به واليانش كه از قبيلۀ جرهم بودند، سفارش كرد كه كعبه را پاكيزه نگاه دارند و از نزديك شدن خون و مردار و كهنۀ آلوده به خون حيض زنان حائض به حرم جلوگيرى كنند و براى آن خانه، در و كليدى ساخت. اين ماجرا مربوط به هفتصد سال پيش از اسلام است. 1و آنچه از اين ماجرا بر مىآيد، اين است كه كعبه از زمانهاى پيشتر از ظهور اسلام مورد احترام بوده است و همگان به تقديس و اكرام آن مىپرداختند و ديگر اينكه مراسم حج شامل طواف و قربانى و نماز و غيره، در همان زمانها انجام مىگرفته است. منتها آنچه مسلم است و حتى در خلال اين ماجرا بدان اشاره رفته است، اين است كه جاهليان اين مراسم را آغشته به بت پرستى و شرك ساخته بودند.
ماهىكه حج در آن برگزار مىشد، از ماههاى ديگر متمايز بوده و معروف به ذىحجه بود؛ يعنى ماه حج كه اين اسم در منابع قديمى ذكر گرديده است. 2عمره
«عمره» در لغت از «اعتمار» و به معناى زيارت است. 3اعتمار در فرهنگ و شعر جاهلى به معناى زيارت بيت الحرام است و در مفهوم اسلامى نيز عمره شبيه به حج است و زيارت و طواف كعبه را شامل مىشود. اما سنت نبوى ميان عمره و حج در مناسك و زمان آن تفاوت قائل شده و مناسك عمره كمتر از حج است و نيز عمره در تمام ايامِ سال امكانپذير است، اما حج وقت محدود و معينى