49آمده است: «در هر سال سه مرتبه همۀ مردان بايد در برابر خداى بزرگ، خداى اسرائيل ظاهر شوند.» و در سرزمين‌هاى عربى نيز اماكن بسيارى وجود داشته كه در آن اماكن مراسمى همچون حضور در عرفات صورت مى‌گرفته است.» 1در هر يك از اعياد سه‌گانه، فرقه‌هاى يهود به اماكن معيّنى آهنگ حج مى‌كردند. در روز «استغفار» (عيد مظال 2) به سوى كوه سينا حج مى‌كرده و در عيد «فِصح» به بيت المقدس و در عيد «استير» و «عيد باران» و. . . به اماكن ديگرى رهسپار مى‌شدند كه ان شاء اللّٰه در خلال بحث‌هاى آينده خواهد آمد.
با اين حال، از تحقيق و تفحّص در تورات، مكان خاصى را پيدا نمى‌كنيم كه از زبان پيامبرشان حضرت موسى عليه السلام، حج همانند يك دستور الهى آمده باشد.
و جاى اين پرسش است كه: آيا خداوند براى يهوديان حج به مكان مخصوصى را واجب نساخته است يا اينكه راويان و نويسندگان متون دينى توراتى، آن را از قلم انداخته‌اند يا به عادت معروف قوم يهود كه تورات را تحريف مى‌كردند آن را نيز تحريف نموده‌اند؟ !
بدين جهت است كه اماكن حج متعدد شده و كوچ يهوديان در اعياد سالانه به نقاط مختلف بوده و هر مكان عبادتى را با عنوان «بيت» مى‌ناميده‌اند كه در ازمنۀ مختلف محل برگزارى حج آنان بوده است؛ مثلاً در «بيت المقدس» «بيت ايل» «بيت آون» كه در نزديكى بيت ايل بوده و «بيت اصل» در يهودا و «بيت حور» نزديكى قدس و «بيت هاجن» در جايگاه تولد عيسى عليه السلام در «بيت لحم» و «بيت هاشطه» و ساير بيوت كه شمارش آنها به درازا مى‌كشد و مى‌توان به كتاب مقدس در عهد جديد و قديم مراجعه كرد كه در آن‌جا درج شده است.
در خصوص زمان حج يهوديان «دكتر حسن ظاظا» مى‌نويسد:
«اوقاتى كه در آن حج مى‌كنند همزمان با اعياد آنهاست و اينها سه زمان است:
1. عيد فِصح، كه در فصل بهار واقع شده و مدت آن هفت روز است و از روز پانزدهم نيسان به تقويم يهودى آغاز مى‌شود.
2. «عيد حصاد» يا «اسابيع» ، (شبوعوت) كه مدت آن يك روز است مصادف با ششم ماه سيوان به تقويم