8 جامعۀ توحيدى

جامعۀ توحيدى، جامعه‌اى است كه اصول و پايه‌هاى كلّى وجودش را از قرآن كريم مى‌گيرد و تلاش مى‌كند كه در عقيده، عبادت، قوانين، نظام و اخلاق و رفتار خوش با اين كتاب پيوند داشته باشد. چنان‌كه اين جامعه، روش و انديشه‌اى را از قرآن مى‌گيرد كه به وسيلۀ آن‌ها با مسايل گوناگونش رو به رو مى‌شود و بر طبق رهنمون آن‌ها با ديگران برخورد مى‌كند.

اين عقيده و روش قرآنى، جامعۀ توحيدى را به انديشه‌اى مشخص دربارۀ انسان، امت، وجود، جهان هستى و مسايل گوناگونى كه دارد، مجهّز مى‌سازد.

از اين رو، جامعۀ توحيدى، صرفاً عبارت از مجموعه‌اى از «مسلمانان» نيست، بلكه از اين مجموعه فراتر رفته، به يك حالت عمومى، اجتماعى و تاريخى مى‌رسد كه در زمينه‌ها و صحنه‌هاى مختلف عقيدتى، فرهنگى، اقتصادى، سياسى، هنرى و حقوقى عرض اندام مى‌كند. «چه، انديشۀ اسلامى دربارۀ خدا، جهان هستى، زندگى و انسان، انديشه‌اى است كامل و در عين حال، واقعى و مثبت» .

لا اله الّا اللّٰه:

اين كلمه به معناى آن است كه مسلمانان در تمامى امورشان، حاكميت را از آن خدا مى‌دانند و كسانى را كه اين حق را براى خويش ادّعا مى‌كنند و بر حاكميت اللّٰه تجاوز مى‌نمايند، از خود مى‌رانند. آنان حاكميت اللّٰه را در دل‌ها و احساساتشان و در وضعيت‌ها و رفتار هايشان مى‌پذيرند:

«فرمان جز براى خدا نيست، دستور داده كه جز او را نپرستيد. اين است دين درست» . ¹«كسانى كه به موجب آن‌چه خدا نازل كرده، داورى نكرده‌اند، آنان خود كافرانند» . ²«پس هرگاه در امرى اختلاف نظر يافتيد، آن را به [ كتاب ] خدا و [ سنت ] پيامبر [ او ] عرضه بداريد» . ³«و هر چيزى را كه آفريده و بدان‌گونه كه در خور آن بوده، اندازه‌گيرى كرده است» . ⁴