10دل ها و گسيل مردم به بيت العتيق و وفور نعمت و ميوه در آن وادى غير ذى‌زرع شده؛ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنْ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنْ الثَّمَرَاتِ همه جا ردّ پاى انبياى الهى و پيروان صديق آنان و صوت دل‌انگيز مناجاتشان با حضرت ربّ العالمين و صداى چكاچك شمشيرهايشان در دفاع از حريم نبوت با چشم بصيرت مشاهده مى‌شود كه؛ وَكَأَيِّنْ مِنْ نَبِىٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّٰهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكَانُوا. پيامبرانى كه سعى مى‌كردند پيام خويش را از كنار كعبه به گوش جهانيان برسانند.
مظهرى از عدل الهى
سپيد جامگانى كه با صفوف تنيده در هم، يكدل و يكصدا، آواى ملكوتى لبيك را از دل سر مى‌دهند وهمه، فقير و غنى، شاه و گدا، وضيع وشريف، با لباس هاى متحدالشكل، دور از هياهوى دوگانگى و اختلاف، در طواف و سعى و هروله مشغول انجام مناسك بر اساس معتقدات خويش هستند و هيچ‌گاه با مشكل تعارض و تزاحم و دوگانگى اعمال مواجه نمى‌شوند، مظهرى از مظاهر عدل الهى را به جهانيان مى‌نمايانند.
تفاوتى نيست كه از نظر اجتماعى در حضيض ذلّت باشى يا در اوج قدرت.
قلّه‌هاى معرفت و معنويت را فتح كرده باشى يا - العياذ باللّٰه - در كنيف رذايل گرفتار، تو را پذيرفته‌اند؛ زيرا راه براى همگان باز است و همه بر سر سفرۀ ضيافت دعوت شده‌اند. هيچ كس بدون دعوت نرفته و هيچ كس از رفتن خود پشيمان نيست؛ كلام در اين است كه از اين مائدۀ آسمانى چه برگيرى؟ مَنّ و سَلْوىٰ يا عدس و بصل؟ از خدا خدا را طلب كنى يا دنيا را؟ چون هارون الرشيد با تبختر و تكبر در شناخت ولى خدا خود را به تجاهل بزنى يا چون سجاد عليه السلام باشى كه وقتى به او گفتند مأموران هيئت حاكمه باغ شما را تصاحب كرده‌اند، حال كه عبدالملك به مكه آمده تظلم كنيد و از او كمك بخواهيد فرمود:
«وَيْحَكَ أَ فِي حَرَمِ اللَّهِ أَسْأَلُ غَيْرَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؟» ؛ «واى بر تو، آيا در حرم خدا، از غير خدا چيزى بخواهم؟ !»24
پيوند حج با امامت
حج با امامت گره خورده و در