18ذى‌حجّه ( \يوم القدر) و 13 ذى‌حجّه (يوم النفر) است.

شايد بتوان گفت كه به ياد خدا بودن و ذكر خدا گفتن و در آخر آيه از تقوا سخن گفتن و جملۀ «اتّقوا اللّٰه» را به كار بردن، از ويژگى‌هاىِ اسلام است.

ابن عربى در بحث از آيۀ مزبور مى‌نويسد: ¹چون اين آيه پس از آيۀ ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ. . . مى‌باشد، روشن است كه منظور از «ايّام» وقوفِ در منا است و مرادِ از «ذكر» هم تكبير گفتنِ به هنگام رمْى جَمره است.

إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكاً وَهُدىً لِلْعَالَمِينَ ²

«به راستى نخستين خانه‌اى كه براى مكان عبادتِ مردم بنا شده، در سرزمين مكّه است كه پر بركت است و مايۀ هدايت جهانيان.»

فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِناً وَللّٰهِ‌ِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنْ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللّٰهَ غَنِىٌّ عَنْ الْعَالَمِينَ ³

«در آن خانه نشانه‌ها و آيات رُبوبيّت هويداست و جايگاهِ ابراهيم است و هر كه به آن درآيد، ايمن باشد و بر مردم است گزاردنِ حجّ خانۀ خدا، آنان كه توانايى رفتن به سوىِ آن خانه دارند و هر كه كُفر ورزد، پس البته بداند كه خداوند از جهانيان بى‌نياز است.

إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ. . . در واقع جواب از سؤال مُقدّرى است و پاسخى است بر آنان كه گفتند: چرا كعبه به عنوان قبلۀ مسلمانان انتخاب شد؟ كه در جواب گفته شده: اين خانه نخستين خانۀ توحيد است. نخستين جايگاهى است كه براى پرستش خدا ساخته شده و براى آنان كه به آن خانه پناه برند امنيّت است. با سابقه‌ترين مَعبد است. خانه‌اى است پربركت.

خانه‌اى است كه مركزِ اجتماع خواهد بود و چون به آن پناه برند، آرام گيرند و جانشان در اطمينان بياسايد. خانه‌اى است كه به قول سيّد قطب «مثابة الأمن لكلّ خائف» است، خانه‌اى است كه «من دخله كان آمناً» مى‌باشد و بالأخره، خانه‌اى است كه «اختاره اللّٰه للمسلمين قبلةً» . درست است كه هر كس به اين خانه پناهنده شود در امان است و كسى حقّ تعقيبِ او را ندارد و اين مسأله از بابِ حرمت بيت و حوالى آن است ولى بايد دانست كه اگر كسى به