73عيناثا و يارون در جبل عامل، كه ممكن است انگيزۀ اين حادثۀ مصيبت‌بار باشد، به نظر مى‌رسد كه اين فرض را تأييد مى‌كند. ¹افزودۀ مترجم

مكۀ قرن دهم از مراكز اصلى شيعه بوده است. ابن حجر هيتمى در مقدمۀ كتاب «الصواعق المحرقه» نوشته است: دليل نگارش اين كتاب در ردّ شيعه، كثرت و فزونى شيعه در شهر مكه است.

نمونه‌هاى فراوانى از عالمان شيعه را مى‌توان يافت كه در اين دوره در مكه سكونت داشته و در همانجا درگذشته‌اند.

شيخ احمد بن حسين نباطى (م 1079) در مكه نزد شيخ نورالدين عاملى درس خوانده است (رياض 1 / 35) . شيخ احمد بن محمد بن مكى شهيدى، چندين سال در مكه مجاور بوده است (1 / 67) . افراد ديگر عبارتند از: شيخ جعفر بن كمال الدين بحرانى (م 1088 يا 1091) در مكه بوده است (1 / 109) .

سيدجمال الدين بن نورالدين (1 / 115) . شيخ حسين بن حسن عاملى ظهيرى از شاگردان ملامحمد امين استرآبادى (2 / 44) . شمس الدين حسين بن محمد شيرازى (از معاصران افندى) (2 / 83) . حسين بن محمد على نيشابورى مكى در سال 1061 اجازه‌اى براى محمد محسن بن اسماعيل اصفهانى در پشت نسخه‌اى از تهذيب الاحكام نوشته است. ²وى متولد مكه بوده و تا پايان عمر همانجا سكونت داشته و اجازه‌اى در سال 1056 براى مولى نوروز على تبريزى نوشته است. (رياض 2 / 171) . سيد حيدر بن سيدعلى موسوى عاملى؛ شيخ حر در سال 1062 در مكه او را ديده و نوشته است كه يكى دو سال بعد در همانجا درگذشت (امل الآمل، ج1، ص88) . نمونه‌هاى ديگرى هم وجود دارد كه برخى را در مقالى ديگر آورده‌ايم. ³تشيع در مدينه