66ميان خيمه‌هاى آنان معين فرمود. 1بنى جشم بن معاوية بن بكر بن هوازن در محله‌اى ساكن شدند كه به آن «بنى جشم» گفته مى‌شد. 2اين محله در سمت شرقى خود در كنار بنى زريق بود؛ يعنى در جنوب غربى مسجد. 3محلۀ بنى فزاره (از ذبيان بن بغيض از غطفان) در سمت شمال از محله اشجع در ادامۀ دامنۀ شمال شرقى كوه بود؛ در اين ناحيه بنى مالك بن حماد و بنى زنيم و بنى سكين از فزارة بن ذبيان سكونت گرفتند. 4آنچه پس از شرح حدود قراى قبايل مدينه بايد يادآور شد اين كه: ساختمانهاى مدينه در تمامى منطقۀ وسيع مدينه كه يك بريد در يك بريد است، 5نبوده، به همين دليل جغرافى‌دانان مسلمان بر اين باورند كه مساحت مدينه نصف مساحت مكه بوده است. 6مناطق مسكونى مدينه در چند قسمت؛ شامل عاليه، قبا، عصبه، يثرب قديم به علاوۀ قسمتهاى محيط به مسجد پراكنده بوده است، اين در حالى است كه ديگر قسمتهاى مدينه، در زمان رسول خدا - ص - چنين نبوده، به ويژه ناحيۀ غربى كه بعدها مسكونى شد. 7اين مطلب را مى‌توانيم از روايتى كه اسيد بن على بن مالك انصارى نقل كرده، بدست آوريم.
پيامبر فرمود: زمانى كه ديدى ساختمانها تا كوه سلع رسيد به شام برو و بمان؛ اگر نتوانستى به فرمان باش و مطيع. 8صرفنظر از اين كه حديث ضعيف باشد يانه، مهم آن است كه ما را به حقيقتى رهنمون مى‌كند كه مربوط به زمان رسول خدا - ص - است و آن اين كه ساختمانهاى مسكونى به كوه سلع نرسيده بوده است، اين در حالى است كه كوه سلع از منطقۀ آباد اطراف مسجد در سمت زاويۀ شمال غرب آن، چندان دور نيست؛ به دليل همين نزديكى است كه كنيزكان انصار براى چراندن گوسفندان صاحبان خود، به سلع مى‌رفته‌اند. 9پيش از اين گفتيم كه خانه‌هاى قبايل در ناحيۀ سلع چيزى جز خيمه و اخبيه (شبيه خيمه از پوست) نبوده است. 10به همين دليل است كه مسلمانان در جريان جنگ احزاب، وقتى به طرح خندق انديشيدند، آن را در اين منطقۀ باز و خالى از ساختمان كندند؛ زيرا ساير بخشهاى مدينه با بنا پوشيده شده بود، 11اين نشانگر آن است كه محلات اين بخش از مدينه، در سمت غرب، بعد از كندن خندق و اندكى پيش از فتح مكه 12ايجاد شده است؛ چرا كه از رسول خدا - ص - نقل شده