10
در جستجوى اهداف و حكمتهاى مراسم حج - 2
سيد محمدباقر حجتى
«طواف» يا «طليعۀ مراسم عمرۀ تمتع»
وقتى مُحرم به سرزمين امن الهى درمى‌آيد؛ نخستين وظيفه‌اى را كه بايد آن را ايفا كند هفت بار طواف بر گرد كعبه است. اما براى اين كه اين تكليف را برگزار نمايد، سزا و مستحب است از «باب بنى‌شيبه» بر مسجدالحرام وارد شود، 1تا بتِ «هُبَل» را كه در اين رهگذر مدفون است پايمال كند، و با اوّلين گام خويش در ورود به مسجد و پرستشگاهِ خداى يگانه، شرك‌ستيزى خود را قبل از طواف آغاز نمايد. و با چنين عملى سمبليك و رمزگونه جز خداى يگانه، همۀ معبودان دگر را لگدكوب سازد و برائت خود را از شرك و مشركين اعلام نمايد؛ و با طرد ايدۀ شرك، آنگاه در خود استعداد و آمادگى براى طواف بر پيرامون خانه‌اى فراهم آوَرَد كه مظهر يگانه‌پرستى است.
نياى نخستين بشر؛ يعنى حضرت آدم - عليه‌السلام - كه فرشتگان توحيدپيشه و درازپيشينه در يگانه‌پرستى، به خضوع و سجود در پيشگاهش مأمور گشته بودند - پى و اساسِ اين خانه را نهاد و براى اوّلين بار بر گرد همين خانه با راهنمايى فرشتگان به طواف پرداخت، و همين فرشتگان به آدم خاطرنشان شدند كه ما هزار سال پيش از تو مراسم حج را به جاى مى‌آورديم و چون پيشاهنگانى بر گرد اين خانه، آدم را به طواف آن رهنمون شدند.