62در حكم بر پايۀ اين حديث، بايد در دو جهتِ «سند» و «دلالت» روايت بحث كنيم:

اوّل: روايت از سند بى‌اشكال است؛ زيرا «ابان» به قرينۀ راوى و مروى عنه، ابان بن تغلب است و شكى در وثاقت وى نيست؛ چون توثيقات زيادى درباره‌اش رسيده است؛ از جمله:

«قال له أبو جعفر - ع - اجلس فى مسجد المدينة و افت الناس فانى أُحبّ أن يرى فى شيعتى مثلك.» ¹امام موسى بن جعفر - ع - درباره وى فرمود: اى ابان، در مسجد مدينه بنشين و براى مردم فتوا بده، من دوست دارم همانند تو در ميان پيروانم فراوان ديده شوند.

برخى از فقها؛ از جمله: شيخ حسن، فرزند شهيد ثانى در «منتقى الجمان» فرموده است: «مراد از ابان در سند اين روايت، ابان بن عثمان است.» ²و نيز مقدس اردبيلى - ره - فرموده: «ظاهراً مراد، أبان بن عثمان است.» ³چنانچه اين مطلب صحيح باشد، به اعتبار سند ضرر نمى‌رساند؛ اگر چه برخى ابان بن عثمان را «واقفى» و برخى «ناوسى»