18اگر كار پيامبران تنها فعاليت فرهنگى و موعظه بود، نه نيازى به مبارزات نظامى داشتند و نه مبارزات سياسى. و نه كسى آنها را به شهادت مى‌رساند. معلوم مى‌شود كه آنان در صدد تأسيس حكومت بودند. حكومتى كه در رأس آن رهبرى الهى باشد تا هم آيات الهى را بر مردم تلاوت كند هم مردم را به معارف غيب آشنا سازد. هم حكمت‌هاى آسمانى را فراسوى مردم نصب كند و هم به فكر تهذيب و تربيت و تزكيۀ امّت باشد. امتى كه در سايۀ وحى است. نه سلطه‌گر است نه سلطه‌پذير. چون در اين كتابِ حكمت (قرآن) آمده است كه: نه ظلم كنيد و نه به سمت ظالم گرايش پيدا كنيد. طاغوت‌زدايى و مبارزه عليه بيگانگان از دستورات قرآن است. طردِ استبداد و طعن استثمار و مبارزه 1با استعمار، درسى است كه وحى بر مسلمانان مى‌آموزد و اين محور مدينۀ فاضله است.
پى‌نوشتها: