32خيمۀ خود دفن كند. 1
ابوالبخترى در روايتى از امام باقر و امام زين‌العابدين - عليهماالسلام - نقل مى‌كند كه امام مجتبى و امام حسين - عليهماالسلام - دستور مى‌فرمودند: تا موهايشان را در منا دفن كنند. 2و در كتاب شريف فقه‌الرضا آمده است: «وادفن شعرك بمنى» ؛ «موهاى تراشيده شده‌ات را در منا دفن نما» . 3
در روايت ديگر، أبي شبل از امام صادق - عليه‌السلام - نقل مى‌كند كه فرمود:
«إنّ المؤمن إذا حلق رأسه بمنى ثمّ دفنه جاء يوم القيامة و كل شعرة لها لسان طلق تلبّي باسم صاحبها» .
«آنگاه كه مؤمن در منا سر خود را مى‌تراشد و سپس دفن مى‌كند، روز قيامت هر تار مويى براى او و به نام او تلبيه (لبّيك اللّهمّ لبيك. . .) مى‌گويد. 4
و بهتر اين است كه حاجى بعد از حلق (سرتراشى) از اطراف ريش و شارب خود را گرفته و ناخن را كوتاه نمايد و به مفاد بعضى روايات در ذيل آيه شريفۀ «ثمّ ليقضوا تفثهم و ليوفوا نذورهم. . .» 5عمل كند مانند روايت احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى از امام رضا - عليه‌السلام - كه فرمود:
«التفث؛ تقليم الأظفار و طرح الوسخ و طرح الإحرام عنه» .
«تفث؛ يعنى گرفتن ناخنها و دور كردن كثافات و آنچه در مدت احرام از ناحيه محرمات احرام پيش آمده است» . 6
روايت فوق، در صدد بيان پاره‌اى از حكمت‌هاى حلق و تقصير است و اين‌گونه روايات بسيار است. كه در پايان - همانند ابتداى بحث - بايد