49حامى دين مى‌دانند و بلكه به اعتقاد خود ارشاد و هدايت جامعۀ اسلامى را عهده‌دار هستند، نتوانند حكومت اسلامى ايران را كه مبتنى براساس اسلامِ واقعى و پيروى از ائمه - عليهم‌السّلام - است تحمل كنند، بلكه در مقام مقابله با آن برآمده و در ابعاد مختلف به تضعيف آن بپردازند. اينان بدانند كه در پيشگاه خداوند بزرگ كه اسلام را بعنوان دين مرضىّ و مقبول خويش قرار داده و در برابر ملت مسلمان ايران كه با دادن صدها هزار شهيد در راه پيروزى و تداوم انقلاب تسليم خود را در برابر اسلام به ثبوت رسانده‌اند، غير معذورند و همان عبارتى كه امام معصوم - عليه‌السّلام - فرمود، بايد در مورد آنها بكار برد كه: «لاٰ دينَ لِمَنْ لاٰ تقيّةَ لَهُ» .
در پايان اين قسم از تقيّه، مجدداً تذكرِ اين نكته لازم به نظر مى‌رسد كه اين نوع تقيّه در شرائطى است كه پيروان مذهب حق در زير سلطۀ حكومتهاى ضد حق قرار گرفته باشند، بطورى كه افشاى مذهب حق، موجب تضعيف و يا از بين رفتن آن باشد و در شرايطى كه خود داراى قدرت بوده و