42در روايت ديگرى از امام باقر - عليه‌السّلام - است كه فرمود: «كل شئ خاف المؤمن على نفسه فيه الضرر فله فيه التقيه» .4
«هر چيزى كه مؤمن براى خود در آن ترس داشته باشد، پس بر او است كه تقيّه كند» .
و از مام صادق - عليه‌السّلام - نقل شده است كه فرمود: «ليس شئ مما حرم‌اللّٰه الا و قد احله لمن اضطر اليه» .5
«هيچ چيزى از محرّمات الهى نيست مگر آنكه خداوند براى انسانِ مضطر حلال فرموده است» .
در اين زمينه روايات فروان ديگرى است كه در كتابهاى وسائل و مستدرك آمده است.
در اين قسم از تقيّه، بايد به سه نكته توجّه شود:
1 - اين تقيّه مشروعيت هرچه را كه عرف آن را به عنوان ضرورت تشخيص دهد، ثابت مى‌كند.
امام باقر - عليه‌السّلام - در صحيحۀ زراره مى‌فرمايد:
«التقيّة فى كلّ ضرورة و صاحبها اعلم بها حين تنزل به» .6
«در هر ضرورتى تقيّه هست و گرفتار تقيه، از هركس ديگرى به ضرورت آن آگاهتر است» .