67اسلام درآمده و به مدينه برده شده است. اما اين اسارت در جريان كدام جنگ و در دوران كدام خليفه رخ داده، به‌طور دقيق مشخص نيست. برخى از منابع، آن را در دوران عمر ذكر كرده‌اند. 1
اگر نقل فوق صحت داشته باشد. بايد بگوييم كه اسارت اين بانوى بزرگ، سعادتمند و گرامى و پرآوازه و ذى اثر در تاريخ امامت شيعى، در يكى از جنگ هاى قادسيّه يا نهاوند باشد.
برخى از منابع ديگر، آن را در دوران عثمان دانسته‌اند كه سپاه اسلام. «به فرماندهى عبدالله ابن عامر بن كرير، خراسان را فتح كرد و بر دو دختر يزدگرد دست يافت و آن دو را به مدينه نزد خليفه فرستاد، خليفه نيز شهربانو را به امام حسين(ع) بخشيد.» 2
تمام متون تاريخى و منابع روايى و حديثى، به اتفاق، زادگاه آن امام همام را در مدينه دانسته‌اند كه در اين ميان، برخى از مورخان؛ مانند ابن جرير طبرى، در كتاب «دلائل الامامة» حتى به خانه‌اى كه امام سجاد(ع) در آن تولد يافته‌اند، اشاره كرده و نوشته‌اند: «آن حضرت در خانۀ حضرت زهرا(عليها السلام) چشم به جهان گشوده است.» 3
آنچه كه براى مورخان و محققان منشأ ترديد شده، اين است كه اگر سال‌هاى 37 و يا 38 و يا حتى 36 هجرى را سال ولادت آن امام بزرگ و گرامى بدانيم، اين سال‌ها، مقارن با جنگ جمل بوده كه على(ع) و خاندان ايشان در عراق به سر مى بردند.
بنابراين، حسين بن على(عليهما السلام) و همسر بزرگوارشان شهربانو نمى‌توانستند در اين سال‌ها در مدينه باشند. 4
اما در واقع اين اشكال، به سهولت و سادگى، قابل پاسخگويى است؛ چه اينكه سال‌هاى ياد شده، سال‌هايى بحرانى، پراضطراب و كشمكش بوده و على(ع) و فرزندان گرامى اش درگير جنگ جمل بوده‌اند و در آن معركۀ عجيبِ تاريخى حضور داشته‌اند و بعيد نمى‌نمايد كه در چنين شرايطى حسين بن على(عليهما السلام) همسر گرامى ا ش را در مدينه گذاشته باشند تا در ميان خويشان با آرامش كامل، فرزند دلبند خويش، امام سجاد(ع) را به دنيا آورد، آن هم طبق نقلى تاريخى، در خانه فاطمه زهرا(عليها السلام) .
فضايل وجودى امام سجاد(ع)
آن وجود گرامى، تحت تربيت و اشراف سرور آزادگان، ابوعبدالله(ع) پرورش يافت و همۀ مواريث رسالت و نبوت را از طريق پدر گرامى ا ش دريافت نمود و در خصال وجودى، نسخه‌اى تابناك؛ همچون پدر گرامى ا ش امام شهيدان بود. انسانى كامل و برگزيدۀ حق كه در همۀ جهات