57در همدردى غربت على (ع) و يارى حماسه‌سراى طف به اثبات رساند و اشك مظلومانه‌اش را از مدينه تا كربلا روانه كرد تا فرياد رهايى بخش محمد (ص) در سينۀ تاريخ بماند و دردانه و جگرگوشه‌اش، سيد شهيدان طف تنها نماند و عَلَم دين محمدى، همواره برافراشته بماند. آرى، امّ البنين را مى‌ستايم، مادر دومين شخصيت تابناك حادثۀ بزرگ عاشورا را، سقّا، علمدار، قمر بنى‌هاشم، عباس بن على، اسوه وفادارى، جانفشانى، استقامت در راهى روشن، راه هدايت، راه ولايت و شهادت را؛ آنكه وفادارى ا ش را در صحنۀ طف در مواقفى اعجاب انگيز اثبات نمود كه اوجش، سقايت آميخته با شجاعت و در نهايت، ريختن آب از كف بر روى شريعه و ننوشيدنش و با دست هاى قطع شده و خدنگى برچشم و عمودى بر فرق مباركش و باز هم فرياد مى‌كرد و رجز حماسه مى‌سرود كه:
و الله إن قطعتم يمينى
نسب فاطمۀ كلابيه
فاطمۀ كلابيّه، دختر «حزام بن خالد بن ربيعة بن كعب بن عامر بن كلاب» 2و در سندى گوياتر: «دختر حزام بن عامر بن صعصعة بن معاوية بن بكر بن هوازن بن منصور بن عكرمة بن خصفة بن قيس بن عيلان بن ناس بن مضر.» 3
و چنانكه به نقل ابوالفرج اصفهانى در مقاتل الطالبيّين آمده است: «دختر حزام بن خالد بن ربيعة بن وحيد كه همان عامر بن كلاب بن ربيعة بن عامر بن صعصعة بن معاوية بن بكر بن هوازنى است.» 4
علت تفاوت نقل‌هاى فوق از پدر فاطمۀ كلابيه، تفاوت نقل‌هاى تاريخى است كه تفاوت اصلى هم درجد فاطمۀ كلابيه (امّ البنين) است.
اما حقيقت اين است كه بزرگانى از عالمان برجستۀ شيعى، همچون محمد بن ادريس حلّى در كتاب «السّرائر» چنين گفته است: شيخ ما، شيخ مفيد، در «الارشاد» نسب عباس بن على را چنين گفته است: مادر او امّ البنين، دختر حزام بن خالد بن دارِم است» . اما اين نظر اشتباه و خطا است؛ زيرا مادر عباس بن على (عليهماالسلام) كه سقّا و ابو قربه (صاحب مشك) ناميده شده و در كربلا به شهادت رسيد. امّ البنين، دختر حزام بن خالد بن ربيعه است. 5
علامه مظفر در كتاب «بطل العلقمى» مى نويسد:
«علامه فاضل محمد بن ادريس حلّى قصد آن را داشت كه اشتباه شيخ مفيد را به زعم خويش