33
22- همكارى
«إِذَا رَأَيتَهُمْ يعْمَلُونَ فَاعْمَلْ مَعَهُم» ؛ 1. «اگر ديدى كار مى‌كنند تو نيز با آنان همراه باش.»
و در فراز ديگرى از همين وصيت‌نامه آمده است:
«وَ كُنْ لأَصْحَابِكَ مُوَافِقاً إِلاَّ فِي مَعْصِية الله عَزَّ وَ جَل» ؛ «با دوستانت همراهى كن مگر در كارى كه معصيت خدا باشد.»
23- صدقه و قرض
«وَ إِذَا تَصَدَّقُوا وَ أَعْطَوْا قَرْضاً فَأَعْطِ مَعَهُم» 2.
«اگر كسانى صدقه و قرض دادند، تو نيز با آنان همراهى كن.»
گاه پيش مى‌آيد كه در سفر اموال كسى به سرقت مى‌رود، در اين صورت اگر مصلحت در اين ب-ودك--ه پ--ولى به او قرض بدهند، خوب است با دوستان همراهى كنى و به مقدار توان به مال‌باخته قرض بدهى.
24- احترام بزرگ‌تر
«وَ اسْمَعْ لِمَنْ هُوَ أَكْبَرُ مِنْكَ سِنّاً» 3.
«و از كسى كه سنش از تو بيشتر است حرف شنوى داشته باش.»
از آنجاكه افراد داراى سن و سال از تجربۀ بيشترى برخوردار هستند، بايد از نظريات آنها استفاده كرد. امير مؤمنان (ع) مى‌فرمايد:
«رَأْي الشَّيخِ أَحَبُّ إِلَى. . . مِنْ مَشْهَدِ الْغُلاَم» ؛ 4.
« نظريۀ شخص مسن و جا افتاده در نزد من، از حضور جوان بهتر است.»
25- نماز به هنگام ورود و خروج