49ابتداى ديدارش اين رباعى را سرود كه:

يا رب برهانى‌ام ز حرمان چه شود

جناب شيخ بعد از چند روز اقامت در شهر سبز، همراه موالى و درويشان به زيارت مزارات اطراف آن شهر رفته و سپس در منزل جناب قاضى محمد شفيع كه از محبّان بود، فرود آمدند.

سپس به همراه اطرافيان به جانب شهر قرشى ¹روان شده، بعد از بيرون شدن از شهر سبز به برخى از موالى و اهالى شهر سمرقند كه تا آنجا همراه جناب شيخ بودند، نصيحت‌ها فرمود و امر به دوام ذكر نموده، اوراد و اذكارى به ايشان القا كرد و پس از خداحافظى، به ايشان رخصت بازگشت به سمرقند داد.

از آنجا جناب شيخ و همراهان راهى شهر قرشى شدند و از آنجا به طرف بخارا حركت كردند.

بين قرشى و بخارا شكارگاه مشهورى بود پر از آهوان، برخى از اطرافيان جناب شيخ ارادۀ شكار كردند و سلطان شهر قرشى نيز با آن‌ها همراهى كرده و سگ‌هاى شكارى نيز در پى آن‌ها روان ساخت امّا هر چه تلاش كردند نتوانستند حتّى يك آهو شكار كنند و سگ‌هاى شكارى نيز چيزى به چنگ نياوردند و همه متعجّب بودند و متفكّر در اين امر، تا بالأخره جناب شيخ گفت: ما احرام زيارت حرمين شريفين بسته‌ايم و شكار را بر خود و فرزندان و دراويش حرام داشته‌ايم. ²

ورود به شهر بخارا

پس از شهر قرشى، جناب شيخ و همراهان وارد شهر بخارا شده و چند روزى در آنجا توقف نموده و درويشان و موالى و اهالى آن شهر به ديدار وى آمده و او و همراهان نيز به زيارت مزار بزرگان شهر و اطراف آن؛ مانند مزار سيف الدين باخرزى رفتند و از خانقاه‌هاى شهر و حوالى آن، مانند خانقاه فتح‌آباد نيز ديدارى داشتند.