48 گفت بگو جادة العاشقين نام خوش و نكته تاريخ خوش ¹

شريف الدين خوارزمى كه در سفر حج، همراه پدرش (شيخ حسين خوارزمى) بوده، گزارش سفر حجّ وى را در فصل دهم كتابش «جادّة العاشقين» ²آورده است. وى اين كتاب را حدود پانزده سال بعد از سفر پدر نگاشته و جزئيات آن سفر را آورده است. گويا ايشان سفرنامۀ مستقلى براى خودش نوشته بوده و اين جزئيات را از روى آن آورده است.

فصل دهم كتاب كه در بيان سفر حج خوارزمى است، در نسخۀ پاكستان، از صفحۀ 205 آغاز و در صفحۀ 288 پايان مى‌يابد.

اكنون در اين نوشته، به باز خوانى آن مى‌پردازيم:

آغاز سفر

شريف الدين حسين مى‌نويسد:

در سال 956 هجرى جناب شيخ به قصد زيارت حرم شريف نبوى (ص) و زيارت خانۀ خدا و انجام مراسم حجّ از سمرقند به طرف بخارا حركت كرد، در حالى‌كه قصد خود را به هيچ يك از نزديكان ³و فرزندان خود نگفته بود؛ (صفحۀ 233 نسخه) .

در ابتداى سفر به زيارت مزارات اطراف سمرقند رفته، از زيارت مرقد خواجه زكرياى باغى شروع كرده، سپس به منطقۀ يار ييلاق رفت، چند شبانه روز در آنجا اقامت گزيد و در اين مدّت سادات و شيخ‌زاده‌ها به ديدار وى مى‌آمدند. جناب شيخ چنان از آب و هواى آن منطقه لذّت برد كه گفت: عجيب است كه ما در اين مدّت حدود سى سال كه در سمرقند بوده‌ايم، مثل اين‌كه تا به حال به اينجا نيامده بوديم و اگر از اوّل با اين منطقه آشنا شده بوديم، خانقاه و منازل درويشان را در اينجا بنا مى‌كرديم. سپس به زيارت قبر خواجه محمّد بشارا و بعد از آن به زيارت قبر خواجه خاراب رفته و از راه تكاب ده خور به شهر سبز ⁴وارد شد.

در آن شهر مولى احمد جندى به ديدار و ملازمت جناب شيخ شتافت و در