متن کتاب میقات حج (فارسی) - جلد 85 - صفحه 8

(5 تا 192)

8رسول الله (ص) نيز در نماز بعد از حمد آمين مى‌گفت. ¹آنگاه حديثى را به نقل از پيامبر بر گفتۀ خود شاهد مى‌آورند كه فرموده است: «هنگامى جبرئيل بر من نازل شد كه سورۀ حمد قرائت مى‌كردم. وقتى از خواندن حمد فراغت يافتم، به من آموخت كه بعد از قرائت آن، آمين بگويم و گفت: آمين همانند ختم بر كتاب است.» ²شافعيه و حنابله گفته‌ا ند: «لازم است كه امام و مأموم آمين را بلند بگويند.» دليل آن‌ها روايتى است كه مى‌گويد: «پيامبر (ص) آمين را بلند مى‌گفت؛ به طورى كه صداى او را مأمومين مى‌شنيدند.» ³

ابوهريره گفته است: وقتى پيامبر از حمد فراغت مى يافت با صداى بلند آمين مى‌گفت. ⁴ليكن مالكيه و حنفيه بر اين عقيده‌ا ند كه آمين آهسته گفته شود، به اين دليل كه فردى مى‌گويد: با پيامبرخدا (ص) نماز خواندم بعد از حمد با صدايى آهسته آمين گفت. ⁵

ديدگاه فقهاى شيعه

مشهور فقهاى شيعه قائل به حرمت گفتن آمين بعد از حمد هستند و بر اين عقيده اند كه اگر كسى عمداً و بدون تقيه، در نماز، بعد از حمد آمين بگويد نمازش باطل است؛ خواه بلند بگويد يا آهسته. شيخ طوسى در الخلاف ⁶و جماعتى ديگر ادعاى اجماع بر اين حكم كرده‌ا ند. ⁷

در مقابل، بعضى در حرمت آن توقف كرده‌ى ⁸فتوا به حرمت داده‌ا ند، ليكن معتقدند نماز باطل نمى شود. ⁹

بررسى ادلۀ اهل سنت بر مشروعيت آمين:

مستند علماى اهل سنت در وجوب و يا استحباب آمين بعد از حمد، رواياتى است كه به پيامبر (ص) نسبت داده اند:

1. ابو هريره نقل مى‌كند: پيامبرخدا (ص) فرمود: وقتى امام جماعت در نماز سورۀ حمد را تمام كرد، مأمومين آمين بگويند؛ زيرا كسى كه گفتار او هماهنگ با گفتار ملائكه باشد خداوند گناه گذشته و آينده او را مى‌آمرزد. ¹⁰

2. در نقل ديگرى از ابو هريره آمده است: پيامبر (ص) در نماز به دنبال حمد آمين مى‌گفت و صداى خود را به اين كلمه بلند مى‌كرد. ¹¹

3. از امير مؤمنان، على (ع) نقل كرده‌ا ند كه گفت: رسول الله (ص) بعد از سورۀ حمد آمين مى‌گفت. ¹²

4. ابو عبدالله، عموى ابو هريره نيز نقل كرده كه وقتى سورۀ حمد تمام مى‌شد، رسول الله (ص) آمين مى‌گفت كه صداى او را صف اول نماز مى‌شنيدند و صداى او در مسجد بلند مى‌شد. ¹³

5. همچنين ابن ماجه آوره است: آن حضرت فرمودند: يهود بر هيچ امرى از شما حسد نورزيد؛ همانند حسادتى كه به سبب گفتن آمين از شما دارند. بنابراين زياد آمين بگوييد! ¹⁴

1) . ماوردى، ج3، ص142؛ النووى، ج3، ص318؛ جزيرى، ج1، ص250

2) . سيوطى، ج1، ص16؛ بيضاوى، ج1، ص41

3) . وهبه الزحيلى، ج1، ص693

4) . بيهقى، ج2، ص362

5) . همان، ص360

6) . شيخ طوسي، الخلاف ج1، ص322

7) . سيد مرتضى، ص 145؛ ابن زهره، ج1، ص81

8) . اردبيلى، ج2، ص235

9) . موسوى عاملى، ج3، ص347

10) . بخارى، ج1، ص213؛ ابى داود، ج1، ص403؛ ابن ابى جمهور، ج3، ص87

11) . ابن ماجه، سنن، ج2، ص136

12) . همان.

13) . همان، ص138

14) . همان، ص135؛ سيوطى، ج1، ص17

مشخصات کتاب

میقات حج (فارسی)جلد:85نویسنده:جمعی از نویسندگانناشر:[بی نا]محل نشر:تهران - ایران

دریافت فایل ارجاع:

BibTex | Endnote

سایر جلدهای کتاب:

جلد 1جلد 2جلد 3جلد 4جلد 5جلد 6جلد 7جلد 8جلد 9جلد 10جلد 11جلد 12جلد 13جلد 14جلد 15جلد 16جلد 17جلد 18جلد 19جلد 20جلد 21جلد 22جلد 23جلد 24جلد 25جلد 26جلد 27جلد 28جلد 29جلد 30جلد 31جلد 32جلد 33جلد 34جلد 35جلد 36جلد 37جلد 38جلد 39جلد 40جلد 41جلد 42جلد 43جلد 44جلد 45جلد 46جلد 47جلد 48جلد 49جلد 50جلد 51جلد 52جلد 53جلد 54جلد 55جلد 56جلد 57جلد 58جلد 59جلد 60جلد 61جلد 62جلد 63جلد 64جلد 65جلد 66جلد 67جلد 68جلد 69جلد 70جلد 71جلد 72جلد 73جلد 74جلد 75جلد 76جلد 77جلد 78جلد 79جلد 80جلد 81جلد 82جلد 83جلد 84جلد 85جلد 86جلد 87جلد 88جلد 89جلد 90جلد 91جلد 92