26مسائل از براى كسى كه مجتهد نباشد، منحصر است به اين‌كه مجتهد حى به او بگويد، يا از كتاب او اخذ كند. بلى هرگاه مجملاً از مجتهد يا از كتاب او اخذ كند اما به تفصيل نداند و بعد از آن، تفصيل آن‌را در هر يك از مواضع، از بعضى معلمين بشنود به‌نحوى كه آنچه بشنود به خاطر او آيد كه مجمل آن‌را شنيده است، مانعى نخواهد داشت و اعمال او صحيح خواهد بود؛ زيرا كه از شنيدن آن مجمل از مجتهد يا كتاب او، آنچه قدرِ لازم است، به عمل آمده است و مخفى نماند كه در وقت تقيه بايد اين دو ركعت نماز را دست بسته به‌جا آورد و قنوت را بدون بلند كردن دست بخواند و كسى كه قادر بر تصحيح قرائت نباشد و نتواند قرائت خود را درست كند، علاج او منحصر است به اينكه اين دو ركعت نماز را اقتدا كند به شخصى كه عادل باشد و مسائل خود را به‌طريق شرعى اخذ كرده باشد و قرائت او صحيح باشد.

فصل چهارم: در سعى ميان صفا و مروه

كه عمل چهارم از اعمال واجبه عمره حج تمتع [است].

بدان‌كه بعد از فراق از دو ركعت نماز طواف، بايد به نزد حجرالأسود رود و آن‌را در برگيرد و ببوسد و بعد از آن به نزد چاه زمزم رود و يك دلو آب، يا دو دلو آب بكشد و قدرى را بخورد و قدرى را بر بدن و سر بريزد و آب زمزم به نيت حصول هر حاجت و مطلبى آشاميده شود، آن مطلب روا مى‌شود؛ همچنان‌كه از احاديث رسيده. بعد از آن، از باب الصّفا به‌جانب صفا رود و باب الصفا پنج درى است كه مشهور است و در برابر مابين ركن يمانى و ركن عراقى واقع‌اند و سنت است كه زمانى در آنجا مكث كند و مشغول ذكر و دعا شود و ادعيه‌اى كه مأثوره است بخواند و بعد از آن، متوجه سعى شود و بهتر آن است كه ابتدا در پايۀ چهارم كوه صفا بايستد و نيت كند و بعد از آن به‌زير آيد و پاشنۀ پا را به پايۀ اول متصل كند و باز تجديد نيت كند و نيت چنين كند كه: «هفت شوط سعى ميان صفا و مروه مى‌كنم در عمرۀ اسلامِ عمرۀ تمتع از جهت آن‌كه واجب است قربة إلى الله» و بعد از نيت روانه شود به كوه مروه تا موضعى كه انگشتان