25و مراد به مقام ابراهيم، همين سنگى است كه معروف است و بر فوق آن ضريح چوبى 1است و در ميان بنا وقبّه‌اى است كه معروف و مشهور است و بنايى كه بر آن واقع است، شرعاً از آن خارج است و اگر چه عرفاً اطلاق مقام بر آن مي‌شود و بايد اين دو ركعت نماز را در اصل مقام بكند، يا در عقب آن و چون در اصل مقام در اين زمان ممكن نيست، به اعتبار اين كه در آن قبّه بسته مى‌باشد، لهذا بايد در عقب مقام نماز كرد و مراد از عقب آن، هر موضعى است كه عرفاً آن‌را عقب مقام بگويند و ظاهر آن است كه از نزد درِ مقام، تا طاق بنى شيبه عرفاً داخل در خلف مقام باشد و زيادتر داخل نباشد و هرگاه در عقب مقام نماز كند بهتر آن است كه در برابر وسط مقام بايستد؛ به نحوي‌كه قفل ضريح مقام رو به قبله او باشد و جايز نيست كه اين دو ركعت نماز را در جانب راست و چپ مقام به‌جاآورد، مگر در وقتي‌كه ازدحام بسيار باشد و در عقب مقام جا نباشد و نيت اين نماز را چنين كند كه: «دو ركعت نماز طواف عمرۀ اسلامِ عمرۀ تمتع مى‌كنم از جهت آنكه واجب است قربة إلى الله» و در اين نماز مخيّر است ميان جهر و إخفات؛ 2يعنى مى‌تواند حمد و سوره را بلند بخواند و مى‌تواند آهسته بخواند و بايد سعى بليغ به عمل آورد در تصحيح واجبات اين نماز، كه حمد و سوره و ركوع و سجود و تشهّد و سلام آن درست باشد و در إعراب غلطى واقع نشود و حروف از مخارج ادا شود و تشديد را ظاهر كند و مدّ متصل را ادا كند و بالجمله بايد قرائت او صحيح باشد و چنانچه قرائت صحيح نباشد، بايد حمد و سوره و تشهّد و سلام را در نزد شخصي‌كه عارف به‌قرائت باشد صحيح كند و چنانچه قرائت او صحيح نباشد، يا واجبى از واجبات اين نماز را درست به عمل نياورد، يا وضوى او صحيح نباشد، نماز او بى صورت خواهد بود و هرگاه اين نماز بى صورت باشد، حج او فاسد خواهد بود و به‌علاوه اين اشكال لازم خواهد آمد، در بيرون آمدن او از احرام بلكه اين فساد و اشكال لازم مي‌آيد از براى هر كسى كه مسائل واجب حج را از مجتهد حى يا از كتاب او اخذ كرده باشد؛ زيرا كه شبهه نيست كسي‌كه عبادتى را به‌جا مى‌آورد، بايد مسائل آن را بداند و تقليد علماى اموات خالى از اشكال نيست و اعتماد به قول بعضى از معلّمين كه در مكه معظمه، متوجه ياد دادن مناسك حجاج مى‌باشند، بدون علم داشتن به عدالت و فقاهت ايشان بى صورت است. پس طريق دانستن