61
«أَتَأْذَنُ لِي أَنْ آتِيَ أَبَوَيَّ. . . فَأَذِنَ لِي رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ ]وَ آلِهِ [ وَسَلَّمَ - فَجِئْتُ أَبَوَيَّ فَقُلْتُ لأُمِّي، يَا أُمَّتَاهْ! مَا يَتَحَدَّثُ النَّاسُ؟ فَقَالَتْ أَيْ بُنَيَّةُ هَوِّنِي عَلَيْكِ فَوَاللَّهِ لَقَلَّمَا كَانَتْ امْرَأَةٌ قَطُّ وَضِيئَةً عِنْدَ رَجُلٍ يُحِبُّهَا وَ لَهَا ضَرَائِرُ إِلاَّ كَثَّرْنَ عَلَيْهَا قَالَتْ: قُلْتُ سُبْحَانَ اللَّهِ أَوَقَدْ تَحَدَّثَ النَّاسُ بِهَذَا قَالَتْ فَبَكَيْتُ تِلْكَ اللَّيْلَةَ حَتَّى أَصْبَحْتُ لاَ يَرْقَأُ لِي دَمْعٌ وَلاَ أَكْتَحِلُ بِنَوْمٍ ثُمَّ أَصْبَحْتُ أَبْكِي. . .» 1
«آيا اجازه مى‌دهيد به خانۀ پدرم بروم؟ پيامبر به من اجازه دادند. نزد پدر و مادرم رفتم. به مادرم گفتم: مردم چه مى‌گويند؟ مادرم گفت: نگران مباش، زنى را كه شوهرش او را دوست دارد، هووهايش زياد نسبت به او تهمت مى‌زنند، تا صبح گريستم و چشمم به خواب نرفت و. . .»
و بالأخره اهل سنت، نقل مى‌كنند كه در اين جريان، آيات 11 تا 1(ع) سورۀ نور نازل شد و امّ المؤمنين عايشه، تنزيه گرديد.
*آيات افك از ديدگاه شيعه
نقل شيعه در مورد آيات افك، همسويى كامل و دقيقى با روايات اهل سنت دارد و تمام بزرگان و عالمان شيعه، عايشه را منزّه از تهمت ناروايى كه به وى، به عنوان «امّ المؤمنين و همسر پيامبر گرامى اسلام» زده‌اند، مبرا كرده و او را پاك مى‌دانند؛ چنان‌كه صريح آيات كريمه قرآن است. البته داستان افك را برخى از شيعيان در بارۀ ماريه دانسته و گفته‌اند كه اين واقعه اصلاً دربارۀ عايشه نيست تا خداى ناخواسته اتهامى به ايشان وارد شود. ما براى پرهيز از اطناب و تفصيل، از نقل ماجرا خوددارى مى‌كنيم.