62راكه براى آشاميدن آب بود، با خود بردند! پس از آن، گروه ده نفرۀ ديگرى از شاميان داخل خانه شدند و هرچه گشتند چيزى نيافتند. خشمگينانه به سويم يورش آوردند و از مصلايم بلند كرده محكم بر زمين كوبيدند. آنگاه موهاى محاسنم را كندند! جاهايى از صورتم كه مو ندارد، به همين دليل است و مقدارى از آن كه مو دارد، به اين دليل است كه در خاك رفته بود و آنها دسترسى پيدا نكردند! و من محاسنم را به حال خود وانهادم تا بدينگونه با خدايم ملاقات كنم.» ¹

همچنين نقل شده، از جنايات شاميان اين بود كه: مردى وارد خانۀ ابن ابى كبشة انصارى شد، در حالى‌كه زنِ خانه وضع حمل كرده بود. مرد شامى خطاب به آن زن گفت: در خانه چيزى دارى كه من ببرم؟ زن گفت: به خدا سوگند چيزى ندارم. مرد پريد و كودك را از دست زن گرفت و به شدت بر ديوار زد و مغزش بر زمين ريخت! گويند، هنوز مرد شامى بيرون نرفته بود كه نيمى از صورتش سياه شد؛ به طورى كه مردم او را به عنوان ضرب المثل براى يكديگر نقل مى‌كردند. ²

چه بسيار مردان پرهيزگارى كه در آن واقعه كشته شدند! چه بى حرمتى‌ها و هتك نواميس مسلمين از آن درنده خويان سر زد! بى حرمتى‌هايى كه قلم از نوشتن آن و زبان از گفتنش شرم دارد!

بسيارى از رهبران و فرماندهان مردم مدينه كه در رأس آن‌ها عبدالله بن حنظله بود، در حمله سپاهيان شام كشته شدند و اموال مردم مدينه سه روز براى سپاهيان شام حلال گرديد! و آن‌ها از هيچ جنايتى فروگذار نكردند، تا آنجا كه علاوه بر كشته شدن عدۀ زيادى از مردم، به بسيارى از نواميس نيز تجاوز شد. مسلم بن عقبه بسيارى از اسيران را كه شامل تعدادى از قريشيان بودند، به قتل رساند كه در ميان كشته شدگان، كسانى از صحابه نيز بودند. مورخان تعداد كشته‌هاى اين واقعه را از شش تا ده هزار نوشته‌اند! همچنين نوشته‌اند كه در روز حرّه، هشت پسر عبدالله بن حنظله نيز در رويارويى با شاميان كشته شدند. ³

در ماجراى حرّه، نه تنها انصار، كه تعدادى از خانواده‌هاى مهاجر نيز مورد دشمنى و