77«خداوند پيش از آن كه از افراد نادان پيمان بگيرد كه دنبال علم و دانش بروند، از علما و دانشمندان پيمان گرفته است كه به آنان علم بياموزند.»
آرى، حوزههاى علميه مشعلداران هدايتى را در خود جاى داده است كه در نشر و تبليغ آموختههاى خود هيچگونه بخل و امساكى ندارند و هيچگاه راضى به تاريك دلى ديگران نمىشوند و آنان را در بى راهههاى باطل و گمراهى و بى خبرى رها نمىكنند و به اين فرمايش پيامبر خدا (ص) جامۀ عمل پوشيدهاند كه فرمود:
«ما آتى الله عالماً علماً إلاّ أخذ عليه من الميثاق ما أخذ على النبيين أن يبينوه للناس ولا يكتموه» .17
«خداوند به هيچ عالمى دانشى نداد، مگر آن كه از او همان پيمانى را گرفت كه از پيامبران گرفته است كه مسائل را براى مردم بيان كنند و كتمان نكنند.»
مبلّغان وظيفهشناس و داعيان الى الله، نه تنها حقيقت را كتمان نمىكنند، كه در هر فرصتى، از سنگر تبليغ، اهداف شوم فرهنگ وارداتى شرق و غرب را نشانه مىروند و جلو هجوم افكار بيگانه را سد مىكنند و راهزنان، بازيگران و ملعبهگران دين را به مردم مىشناسانند و چهرۀ زشت آنان را به مردم مىنمايانند و بر اين باورند كه: محراب و مسجد و منبر، سنگرهاى پر بركتى است كه همواره پايگاه نشر انديشههاى دينى بوده است اما امروز ضمن حفظ اين سنگرها، سنگرهاى جديد ضرورى است و از راههاى متعددى كه به بركت انقلاب اسلامى در خدمت حوزه و مبلّغان اسلامى قرار گرفته است، بهترين استفاده را در معرفى چهرۀ اسلام ناب محمدى (ص) بايد كرد.
شايسته است امروز حوزويان بيش از گذشته به تبليغ بها داده، آن را جزو برنامههاى اصلى خود قرار دهند. نيروهاى متخصص و توانمند بپرورانند تا بتوانند همگام با زمان در برابر امواج تبليغات جهانى بر ضدّ اسلام و ارزشهاى دينى حركت كنند و طوفان تبليغات دشمنان را با كشتى نجات خويش درهم شكنند.
ازآن جهت كه تبليغ كار پر ارزش و با اهميتى است و از سويى در ديد مردم، مبلّغ تجسم اسلام و ارزشهاى مكتبى شناخته مىشود برآن شديم در اين مقاله به برخى از ويژگىهاى مبلّغان در 9 فصل اشاره كنيم:
فصل اول:
خودسازى و خويشتنبانى
سنگ زيرين شخصيت اخلاقى هر انسانى كه در وادى انسانيت و معرفت گام نهاده و در مسير ارزشهاى الهى قرارگرفته، تقوا و خويشتنبانى اوست. تقوا در سلسله ارزشها مقام نخست و برتر را داراست:
«التُّقَى رَئِيسُ الأَخْلاَق» ؛18 «تقوا و پرهيزگارى در رأس همۀ شايستگىهاى اخلاقى است.»
در ترازوى نظام ارزشى اسلام، تقوا سنگينترين وزن را دارد و متقى در پيشگاه خداوند داراى مقام والا و گرامى است:
«إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقاكُم» ؛ «تقوا، هم سرچشمۀ ايمان است و هم ايمان و هدايت از او بر مىخيزد.»
«هُدىً لِلْمُتَّقينَ» ؛19 «تقوا وپرهيزگارى روح حركت پيامبران الهى وجانمايۀ كلام آنان است.»
« فَاتَّقُوا اللهَ وَ أَطيعُونِ» ؛ 20 «تقواى الهى پيش بگيريد و از من اطاعت كنيد.»
مبلّغان دين، خود بايد در صراط هدايت باشند تا بتوانند به هدايت ديگران بپردازند. مولاى متقيان حضرت امير مؤمنان (ع) مىفرمايد:
«مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ. . .» .21
«كسى كه خود را در مقام پيشوايى مردم قرار مىدهد، بايد پيش از تعليم ديگران، به تعليم خويش بپردازد. . .» .
ازاين رو، خداوند به پيامبر خود در آغاز رسالت تبليغىاش فرمود:
«يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ اتَّقِ اللهَ وَ لا تُطِعِ الْكافِرينَ وَ الْمُنافِقينَ. . .» ؛22
«اى پيامبر! تقواى الهى پيشه ساز و با كافران و منافقان سازش نكن.»