45«گفتم: واى بر اين مردم، كه سر حسين بن على (عليهما السلام) به ظالمى هديه داده شود و آنان شادمانى كنند. پرسيدم: آنان را از چه درى وارد شام مىكنند؟ آن مرد گفت: از باب ساعات. در همين اثنا ديدم كه پرچمها پشت سر يكديگر آمدند. سوارى را ديدم كه پرچمى وارونه بر دست دارد و نيزهاى و بر بالاى نيزه سرى را ديدم كه شبيهترين صورت را به رسول گرامى اسلام دارد.»
«عَنْ كَامِل البَهَائى، قَالَ سَهْلُ بْنُ سَعْدٍ السَّاعِدِى: رَأَيْتُ الرُؤُوسَ عَلَى الرّمَاحِ وَ يَقْدُمُهُم رَأْسُ الْعَبّاسُ بْنُ عَلِىّ (ع) فَنَظَرْتُ إِلَيهِ كَأَنَّهُ يَضْحَكُ، وَ رَأْسَ الإمَامِ (ع) ، كَانَ وَرَاءَ الرُّؤُوسِ، أَمَامَ الْمُخَدَّراتِ وَلِلرأْسِ الشَّرِيفَۀِ مَهَابَۀً عَظِيمَۀً وَ يُشْرِقُ مِنْهَا النُّورُ بِلِحْيَۀٍ مُدَوَّرَۀ قَدْ خَالَطَهَا الشَّيْب وَصَلب عَلَى شَجَرَۀ. فَاجْتَمَعَ النّاس حَولَهَا يَنْظُرُونَ إِلَى النُّورِ السَّاطِعِ فِأَخَذَ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ، دَعَاهُم ابْن زِيَاد مَرَّۀً أُخْرَى فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ وَ أَيْنَ رَأْسُ الْحُسَيْنِ بَينَ يَدَيهِ وَالأَنوَارِ الإلَهِيۀ تَتَصَاعَدُ إِلَى عَنَانِ السَّمَاءِ. . .» 1«از كامل بهايى نقل شده است كه سهل بن سعد ساعدى گفت: سرها را بر نيزه ديدم و پيشاهنگ آنان، سر مطهّر عباس بن على (عليهما السلام) بود. به او نگريستم، گويا كه مىخنديد و سر مطهر امام (ع) ، پشت سر همۀ سرها قرار داده شده بود و پيش روى زنان حرم عصمت و طهارت آن سر مطهر مهابت و جلالتى بزرگ داشت كه از آن نورى به آسمان ساطع بود؛ سرى كه پيرى برآن عارض گشته بود و بر درختى نهاده بودند. مردم، گرد آن سر نورانى و مطهّر جمع شده بودند و نور جلالتش را مىنگريستند و آن سر مطهّر قرائت قرآن مىنمود.
آنان را ابن زياد فراخواند و سر مطهر حسين را پيش او بردند و سر را پيش روى خود نهاد، در حالى كه انوار الهى از آن سر نورانى به آسمان كشيده مىشد.»
سهل بن سعد، روايتگر حديث فاطمه
سهل بن سعد ساعدى روايتگر حديث فاطمه زهرا (س) است؛ روايتى كه حضرت زهرا از پدر بزرگوارش نقل فرموده، كه پدرم به على (ع) فرمود: اى على، تو خليفۀ من بعد از منى و بعد از تو، فرزندت حسن، و بعد از فرزندت حسن، فرزندت حسين (عليهما السلام) ، و بعد از حسين، فرزندش على بن الحسين (ع) و پس از او، فرزندش محمد بن على الباقر (عليهما السلام) و پس از او، فرزندش جعفر بن محمد الصادق (عليهما السلام) و بعد از او فرزندش موسى بن جعفر (عليهما السلام) ، و پس از او، فرزندش على بن موسى الرضا (عليهما السلام) و