41
خفتگان در بقيع (6)
على اكبر نوايى
در پنج بخش گذشته، شرح حال سى تن از آرميدگان در بقيع را از نظر خوانندگان گرامى گذرانديم و اكنون در بخش ششم كه ادامۀ آن نوشتارها است به بررسى مدفونين ديگرى از صحابۀ راستين، صادق و با وفاى پيامبر خدا (ص) مى‌پردازيم، كه برخى از اين شخصيت‌هاى بلند آوازه، در دوران مظلوميت و غربت امامت شيعى نيز وفادارى خود را به پيامبر نشان دادند:
31. سهل بن سعد ساعدى خزرجى؛ ابوالعباس
او از بزرگان اصحاب است كه در بيعت عقبه حضور داشته و در جنگ‌هاى بدر و اُحُد شركت كرده و از بزرگترين افتخاراتش آن است كه مدتى خادم پيامبر خدا بوده و در غدير خم، ماجراى نصب على (ع) به مقام امامت مسلمانان را از نزديك ديده است. وى در حديثِ شاهد خواهىِ على (ع) بر ماجراى غدير و حاضران در آن، از هفده نفرى است كه در حضور خليفۀ اول (ابوبكر) به پا خاستند و شهادت قاطع دادند و سوگند صريح ياد كردند كه به چشم خود ديدند پيامبرخدا (ص) در ماجراى غديرخم، على (ع) را به رهبرى امّت بعد از خويش، نصب كردند.
سهل بن سعد، همراهى صادق براى پيامبر9
سهل بن سعد ساعدى؛ ابوالعباس، همراهى صادق براى پيامبر (ص) بود و تقريباً تمام دوران رسالت را با آن حضرت همراهى كرد؛ به گونه‌اى كه كمتر غزوه‌اى است او در كنار پيامبر حضور نداشته باشد. اگر بخواهيم تمام موارد همگامى و حضورش با پيامبرگرامى اسلام را بنگاريم، از حد يك مقاله فراتر خواهد رفت، لذا به بيان نمونه‌اى از آن همگامى اكتفا مى‌كنيم:
«سَهْلَ بْنَ سَعْدٍ قَالَ: جُرِحَ وَجْهُ رَسُولِ اللَّهِ - صَلَّى اللهُ عَلَيهِ ]و آله [ وسلّم -. . . يَوْمَ أُحُدٍ. . . وَ كُسِرَتْ رَبَاعِيَتُهُ وَهُشِمَتِ الْبَيْضَۀُ عَلَى رَأْسِهِ الشَّرِيفِ فَكَانَتْ فَاطِمَۀُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ - صَلَّى اللهُ عَلَيهِ ]و آله [ وسلّم - تَغْسِلُ الدَّمَ وَكَانَ عَلِىُّ بْنُ أَبِى طَالِبٍ يَسْكُبُ عَلَيْهَا بِالْمِجَنِّ فَلَمَّا