67«معجزات فراوان پيامبر، كه از حد تواتر گذشته است، به خصوص وجود قرآن كريم، كه بزرگترين معجزۀ حضرت است و در منظر و مرآى همۀ جهانيان قرار گرفته است» و «محتواى مكتب و دعوت آن حضرت» كه هريك براى پى‌بردن به صداقت و رسالت پيامبر كافى است و هركدام از اين راه‌ها، حجّت الهى را بر همگان تمام و راه عذر را مسدود مى‌سازد و لذا بايد گفت: پيامبرخدا به حق، سراج منير و آفتاب جهان تابى است كه پى بردن به حقانيت او، براى همگان ميسور است و او خورشيد تابانى‌است‌كه براى همگان، راه را از چاه مشخص مى‌سازد.
خداوند متعال براى هدايت بندگان خود، آنان را به يك جمله دعوت نموده و فقط به شنيدن يك موعظه و نصيحت فرا مى‌خواند و آن اين است كه: «به پا خيزيد و اگر رفيق راه پيدا نكرديد، تنها حركت كنيد و افكار از پيش ساختۀ خود را كنار بزنيد و در دعوت و دستورات اين شخص (يعنى پيامبر خدا) انديشه كنيد و ببينيد آيا اين سخنان و كلمات يك فرد مجنون و بيمار است؟ ! يا سخنانى است كه با نداى فطرت‌ها و حكم عقول و انديشه‌ها مطابق است؟»
و نيز بايد گفت: همانگونه كه خورشيد در فجر صادق تنها يك رَگه روشنايى در افق ايجاد مى‌كند و هر چه مى‌گذرد روشنايى آن زيادتر و بالاخره چهرۀ خورشيد پديدار مى‌شود و تا نقطۀ نهايى به بالاى آسمان صعود مى‌كند و آفتاب آن جهان شمول مى‌شود، در رابطه با پيامبرخدا نيز بايد گفت: هر چه از زمان بعثت مى‌گذرد، بر پيروان مكتب او و نيز بر عظمت و جلال آيين او افزوده مى‌گردد و امروز نزديك به يك چهارم تمامى افراد روى زمين مى‌گويند: «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّٰهِ» و همانگونه كه نور خورشيد با دشمنى اين و آن از جلوه نمى‌افتد، نور رسالت محمدى نيز هرگز از جلوه و جلوات خود ساقط نمى‌شود و دشمنان نتوانسته‌اند اين نور الهى را به خاموشى بكشانند. البته بدخواهان در طول تاريخ، به شكل‌هاى گوناگون، در صدد اضمحلال و نابودى اين مكتب و نداى الهى برآمده‌اند، اما خداوند خبر