8

فصل اول:

* نام‌هاى كعبه در قرآن

خداوند در آيات مختلف، براى خانۀ خود عناوين و نام‌هاى متعدد آورده كه به ترتيب مى‌آوريم:

1. البيت

واژۀ «البيت» در 7 مورد بر خانۀ خدا اطلاق شده كه معناى آن هم روشن است:

إِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ. ¹

إِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ. ²

فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوْ اعْتَمَرَ. ³

وَ للّٰهِ‌ِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ. ⁴

مَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً . ⁵وَ إِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ . ⁶فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ. ⁷

2. بيتى

واژۀ «بيتى» در سورۀ بقره و حج آمده است و خداوند متعال در هر دو مورد، اين خانه را به خودش نسبت مى‌دهد. از اين كلمه عنوان «بيت اللّٰه» را هم مى‌توان براى كعبه انتزاع كرد.

كعبه تنها مكانى است كه خداوند آن را به خود نسبت داد، حتى بيت‌المقدس را، با آن همه قداستش، به خودش نسبت نداده است.

. . . وَ عَهِدْنٰا إِلىٰ إِبْرٰاهِيمَ وَ إِسْمٰاعِيلَ أَنْ طَهِّرٰا بَيْتِيَ. . . . ⁸. . . وَ طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْقٰائِمِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ. . . . ⁹