13 و - عقاب ترك حج

1 - در حديث از [ امام ] كاظم عليه السلام روايت شده كه آن بزرگوار در تفسير قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ ¹بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمٰالاً ، ²فرمود: زيانكارترين مردمان در عمل، آنان‌اند كه حَجَّةالاسلام را به تأخير اندازند. ³2 - [ امام ] صادق عليه السلام فرمود: مراد از قول خدا كه فرموده: وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيٰامَةِ أَعْمىٰ ⁴كسانى هستند كه حج بر ايشان واجب شود و ادا نكنند. خلّاق عالم در روز قيامت آن‌ها را كور محشور سازد. ⁵ز - وفات در حرمين

در احاديث وارد شده كه اگر كسى در يكى از دو حرم مكّه يا مدينه بميرد، هول قيامت را نبيند و از او حساب نمى‌كشند، ⁶و در حديث ديگر: اگر كسى در سفر حج بميرد با اصحاب بدر محشور مى‌شود، ⁷ايضاً وارد است: كسى كه در حرم مدفون شود، ايمن مى‌باشد از فَزَعِ اَكبر؛ ⁸خواه از نيكوكاران باشد يا از گناهكاران. ⁹ح - در بارۀ مكّه و كعبه

1 - گفته‌اند كه مسلمين و يهود با همديگر تفاخُر مى‌كردند، پس يهود مى‌گفت:

بيت‌المقدّس افضل و اعظم است از كعبه، به‌جهت اين‌كه آنجا هجرتگاه انبيا است و زمينى است مقدّس و پاكيزه و مسلمين مى‌گفتند كه كعبه افضل از بيت‌المقدّس است؛ پس نازل فرمود خلّاق عالم اين آيۀ شريفه را:

إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنّٰاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ . ¹⁰«به‌درستى كه اوّل خانه‌اى كه قرار [ داده ] شده از براى مردم، به‌جهت عبادت، هرآينه آن خانه‌اى است كه در بكّه است، در حالتى كه مبارك است و هدايت است بر عالميان.» ¹¹2 - مروى است كه آن را كعبه گفتند، به‌جهت اين‌كه مربّع است و مربّع شد به‌جهت آن‌كه برابر بيت‌المعمور واقع شده؛ و آن مربّع است به‌جهت آن‌كه مُحاذى ¹²عرش الهى است و عرش نيز مربّع است به‌جهت كلماتى‌كه بناى اسلام آن است، [ و آن كلمات ] چهار است، و آن:

«سُبحانَ‌اللّٰه» و «الحَمدُ للّٰه» و «لاالٰهَ‌الّااللّٰه» و «اَللّٰهُ‌اَكبر» است. ¹³