18
يَطَّوَّفَ بِهِمٰا. . . . 1«صفا و مروه از شعائر (و نشانه‌هاى) خداست؛ بنابراين، كسانى كه حجّ خانۀ خدا و يا عمره گزارند، مانعى نيست كه بر آن دو طواف كنند (سعى صفا و مروه انجام دهند) .»
وَللّٰهِ‌ِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنْ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً. . . . 2«و براى خدا بر مردم است كه حجّ خانۀ خدا كنند؛ آنان‌كه توانايى رفتن به سوى خانه را دارند.»
وَ إِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ. . . وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ. . . . 3« (به خاطر بياور) زمانى را كه جاى خانۀ (كعبه) را براى ابراهيم آماده ساختيم (تا خانه را بنا كند و به او گفتيم:) و مردم را به حج فرا خوان.»
كعبه، مايۀ استوارى و سامان يافتن زندگى و مانع نابودى انسان‌ها
جَعَلَ اللّٰهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَاماً لِلنَّاسِ. . . . 4«خداوند كعبه - بيت‌الحرام - را وسيله‌اى براى استوارى و سامان بخشيدن به كار مردم قرار داد.»
از اهل‌بيت عليهم السلام نقل شده كه در تفسير آيۀ بالا فرمودند:
«مادام كه كعبه وجود داشته باشد و مردم به سويش روند و حج گزارند، نابود نمى‌شوند و هرگاه كعبه نابود شود و مردم حج را ترك كنند، نابود خواهند شد.» 5كعبه، مركز و پايگاه اقامۀ نماز:
رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلَاةَ. . . . 6«(ابراهيم عليه السلام گفت:) پروردگارا! من بعضى از فرزندانم را كنار خانه‌اى كه حرم توست ساكن ساختم تا نماز را به‌پا دارند.» 7