45به تحصيل پرداخت و در سن 25 سالگى به درجۀ اجتهاد نايل آمد و در علوم دينى و حوزوى به حدى از رشد رسيد كه مرحوم آيت‌اللّٰه ميرزا محمد تقى شيرازى، مرجع بزرگ شيعه، برخى از موارد استفتائات خود را براى اظهار نظريه، به ايشان ارجاع مى‌داد.
آيت‌اللّٰه كاشانى مردى عالم، مجتهدى وارسته و دانشمندى آگاه به زمان بود. در نجف مدرسه‌اى با نام «مدرسه نوين علوى» تأسيس كرد كه علاوه بر علوم و معارف اسلامى، رياضيات و حتى فنون نظامى نيز در آن تدريس مى‌شد.
با توجه به مبارزات پدر و آشنايى با توطئۀ استعمارگران از آن دوران، در بسيارى از مسائل سياسىِ زمان خود حضور داشت.
وى براى‌كشته شدگان مسلمانِ الجزايرى مجلس ترحيم گرفت و از رژيم فرانسه بيزارى جست. در ماجراى كانال سوئز مساعدت‌ها داشت و هنگام بسته شدن قرارداد استعمارى سال 1919م. در عراق همراه با علماى بزرگ، فتواى جهاد داد و با عشاير عرب بر ضدّ نيروهاى استعمارى و اشغالگر به جنگ پرداخت و خود همراه با مرحوم آيت‌اللّٰه آقاى حاج سيد محمد تقى خوانسارى، سلاح به دست گرفت و به ميدان جنگ رفت. ايشان علاوه بر عضويت در «هيأت عالى انقلابيون» ، يكى از چهار عضو «كميتۀ عالى جنگ حكومت انقلاب» نيز بود و با اينكه آن جنگ حدود شش ماه طول كشيد لباس رزم از تن برون نكرده و هيچگاه از جهاد و مبارزه باز نايستاد و تا سال 1920 م. د ر عراق، يكى از كارگردانان ميدان سياست و جنگ بر ضدّ متجاوزان انگليسى به شمار مى‌آمد.
پس از شكست انقلابيون و سلطۀ انگليسى‌ها بر عراق، كميسر عالى انگليس در بغداد، تسليمِ هفده تن از سرانِ انقلاب را، كه يكى از آن‌ها مرحوم آيت‌اللّٰه كاشانى بود، از شروط صلح با عراق تعيين كرد و حكم اعدام ايشان غياباً صادر گرديد. از اين رو وى شبانه به سوى ايران حركت كرد و در 30 بهمن 1299 ه. ش.
سه روز پيش از كودتاى رضاخان، وارد تهران شد و مورد احترام و تجليل مردم و مسؤولان وقت قرار گرفت.
با شكل‌گيرى حكومت رضاخان و اجراى توطئه‌هاى مكرّر ضدّ دينى توسط وى؛ از جمله خلع لباس روحانيون و