6

رابطۀ انسان و خدا در دعاى عرفه امام حسين و امام سجاد عليهما السلام

قادر فاضلى

اشاره:

آنچه در اين شماره مى‌آيد، بررسى - رابطۀ انسان و خدا - در دعاهاى عرفه امام حسين و امام زين‌العابدين عليهما السلام است.

از آنجا كه پرداختن كامل و همه جانبه به اين موضوع، موجب بسط مقال و منافى با ضيق مجال است، لذا تنها به بررسى چند موضوع اكتفا گرديد كه علاوه بر رعايت اختصار، مناسب با موضوع كلّى ما؛ يعنى «عرفان عرفه» نيز مى‌باشد.

در شماره‌هاى پيشين، موضوعات «شناخت خدا» و «تجلى در عرفه» تقرير شد و اكنون مسأله «رابطه انسان و خدا در دعاى عرفه» تقديم خوانندگان عزيز مى‌گردد. اميد است خداوند منان همۀ دوستانش را در عرفان ناب اسلامى كه دعاهاى عرفه، دو چشمه از چشمه‌سارهاى زلال آن است بهره‌مند گرداند. به خصوص در اين ايام، كه مصادف با ماه ذى‌حجّه و ماه عرفه و عرفان و عروج ارواح به ملكوت و نزول ملكوت و روح به زمين است.

امام حسين عليه السلام عرضه مى‌دارد:

أَنْتَ الَّذِي مَنَنْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَنْعَمْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَحْسَنْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَجْمَلْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَفْضَلْتَ، أَنْتَ الَّذِي أَكْمَلْتَ، أَنْتَ الَّذِي رَزَقْتَ، أَنْتَ الَّذِي وَفَّقْتَ،