74تبوك، از خيبر مى‌گذرد. از اين شهر تا تبوك حدود 544 كيلومتر راه است.
گفتنى است جاده‌اى كه از خيبر مى‌گذرد تا تبوك و عمان و دمشق و تركيه ادامه دارد.
تاريخ خيبر
نيازى به گفتن ندارد كه: خيبر از آغاز آفرينش تا كنون، همين‌گونه بوده است، ولى تاريخ كهن آن، به دست ما نرسيده و تنها اشاره‌هايى و نتيجه‌گيرى‌هايى از آن در دست است كه منابع موثقى ندارد.
بى شك، اين شهر زير نفوذ ثمود؛ يعنى ملّت حضرت صالح عليه السلام بوده است.
پس از آن، به زير فرمان دولت لحيانيان در آمد كه پايتخت آنان امروز علا (وادى القراى سابق) نام دارد و در 142 كيلومترى شمال غرب خيبر جاى گرفته است.
پس از آن بخشى از دولت عماليق شد كه مدتها بر حجاز و شام فرمان مى‌راندند و برخى از پادشاهان آنان عبارتند از: ابيجاد، هوزّ و حطى تا آخرين نام‌هايى كه حروف ابجد از آنان تشكيل مى‌شود.
سريّۀ عبد اللّٰه بن عتيك مأمور رويارويى با ابى رافع
در ماه رمضان سال ششم هجرى، عبداللّٰه بن عتيك به سوى ابى رافع، سلام ابن ابى حُقيق نضرى اعزام شد.
گفته‌اند: ابى رافع از مردم غطفان و مشركان عرب سپاهى گرد آورده بود و با افزايش شمار نيروهاى خود به تبهكارى پرداخت. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله عبداللّٰه بن عتيك و گروهى از مسلمانان را فرستاد تا او را كششتند. 1حسان بن ثابت انصارى در ستايش اين عمليات جهادى مى‌گويد:
للّٰه درّ عصابة لاقيتهم
خوشا آن گروهى كه اى حقيق تو آن‌ها را يافتى و تو اى ابن شريف با آنان روبرو شدى.
با شمشير آبديده و سبك سوى شما شتافتند و مانند شيران نهفته در بيشه با ناز كرشمه به سوى شما آمدند.
تا اين‌كه به سررزمين شما رسيدند و