35به جا مى آورند تا حج را به پايان برسانند، مناسك را ادامه مىدهند و در سال آينده، بايد دوباره حج بگزارند و قربانى كنند.
سال بعد كه حج به جا مىآورند، از هم جدا خواهند بود تا اعمال را تمام كنند.» 1همچنان كه در حج، جماع حرام است، محرّكهايش مانند بوسيدن و امثال آن هم حرام مىباشد، ولى حج را باطل نمىكند. على فرمود: «اگر محرم زنش را ببوسد، بايد قربانى كند.» 25 - جدا كردن عضوى از بدن؛ مانند دندان و ناخن و مو
على عليه السلام فرمود: «محرم نبايد دندان و ناخنش را بكند، مگر اينكه درد بكشَد.» 3حسينبن على [ عليه السلام ] در سفر به مكه همراه عثمان بود كه در راه بيمار شد، عبداللّٰهبن جعفر در «سقيا» به او برخورد و از وى پرستارى نمود، تا زمانى كه ترسيد حج را از دست بدهد. از اين رو، به دنبال علىبن ابىطالب و اسماى بنت عميس كه در مدينه بودند، فرستاد و خود به سوى مكه روانه شد. آن دو آمدند و [ امام ] حسين به سر درد خود اشاره كرد و على دستور داد سرش را بتراشند، سپس در «سقيا» قربانى را به نيابت از او كشت و شترى را نحر كرد. 4محرم مىتواند بدن و سرش را بشويد 5و حجامت كند. على - كرّماللّٰه وجهه - فرمود: «اگر محرم خواست، مىتواند حجامت كند.» 6و 7آنچه گفته شد، سخنان امام عليه السلام دربارۀ «محرمات احرام» بود، اما دربارۀ «كفارۀ مخالفت با محرمات» ، احاديثى دارند؛ از جمله:
1 - روايت شده كه از ايشان (على عليه السلام) در بارۀ حرمت و ضمان صيد پرندهاى كه بر شاخۀ درختى باشد كه ريشهاش در حرم و شاخهاش در بيرون حرم است، پرسيدند و او فرمود:
«اگر ريشهاش در حرم باشد، بايد كفاره دهد.» 82 - كفارۀ كشتن كبوتر، ميش است.
در جواهر آمده است: «اگر محرم در غير حرم، كبوترى را بكشد، بنابر مشهور ميان اصحاب، بايد ميشى كفاره دهد.» در تذكره و منقول از خلاف و منتهى اجماع بر اين مطلب است، بلكه در خلاف نيز اجماع هست. على عليه السلام و عمر و عثمان و ابن عمر قائل به آنند. . .» 9در وسائل خبرى در اين باره نيافتم.
شايد - چنان كه خواهد آمد - صاحب جواهر آن را از مصادر عامه نقل