37زوال كه ظهر شرعى است تا اذان مغرب.

اين عمل از اركان حج است و ترك آن موجب بطلان حج مى‌گردد.

سرزمين عرفات، صحراى پهناور و هموارى است به مساحت 8 كيلومتر مربع، پوشيده از خاك رمل بسيار نرمى كه در جنوب شرقى مكه قرار دارد و كوه‌هاى قوسى شكلى آن را احاطه كرده‌اند.

ايرانيان برخلاف حجاج ساير كشورها، از غروب روز هشتم در شهر مكه محرم مى‌شوند و به وسيلۀ اتوبوس‌هايى كه از قبل آماده شده كم‌كم شهر مكه را يكسره به سوى عرفات ترك مى‌كنند. اين كار تا نيمه‌هاى شب ادامه دارد. آنها شب را در چادرهاى خود استراحت مى‌كنند، تا روز عرفه با حال بهترى اعمال خود را به جا آورند.

دولت عربستان در ده سال اخير كوشيده است تا با احداث خيابان‌هاى وسيع و پاركينگ‌هاى مجهّز و نصب علايم متعدد در داخل و اطراف عرفات، حدود آن را مشخص كند و با تابلوهايى كه به زبان‌هاى مختلف اسامىِ حجاج كشورها در آنها نوشته شده، محل استقرار و اسكان آنها را بر فراز خيمه‌ها معين كند.

اينها مقدماتى بود براى آشنايى اجمالى با موقعيت مكانى و جغرافيايى سرزمين عرفات. اما روح مطلب در اين وادى چيز ديگرى است.

در سبب نامگذارى اين سرزمين به عرفات، اقوال مختلفى گفته شده، در اين جا به مهم‌ترين آنها كه از معصومين به ما رسيده است اشاره مى‌كنيم:

1. حضرت آدم و حوّا پس از رانده شدن از بهشت، در اين مكان يكديگر را يافتند و با هم آشنا شدند (تعارفا) به همين جهت اين سرزمين «عرفات» نام گرفت. ¹2. جبرئيل در اين مكان احكام و مناسك حج را به حضرت آدم آموخت، از اين رو «عرفات» ناميده شد. ²3. در روايتى از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمودند: خداوند به وسيلۀ جبرئيل خطاب به حضرت آدم در اين سرزمين گفت: «. . . اِعْتَرِفْ بِذَنْبِك» ؛ «به گناهانت اعتراف كن» ، از آن زمان اين سرزمين «عرفات» ناميده شد. ³بررسى و تطبيقِ اقوال با عملكرد و آثارى كه از معصومين به ما رسيده كه در رأس آنها، دعاى عرفۀ امام حسين و امام زين‌العابدين عليهما السلام است و سراسر آنها مضامينى از توبه، استغفار، اعتراف به گناه و طلب مغفرت و آمرزش است، به اين نتيجه