10ماهِ حرام را حرمت داد (براى آسايش از جنگ و ترك كارزار) . . .»

اولاً: بايد دانست كه: خدا آن را «بيت الحرام» ناميده و نه مردم و خداوند، اين خانه را بيت گفت: زيرا كه حقيقت بيت بودن به علّت داشتن سقف و ديوار، بر آن مصداق دارد، هر چند كه كسى در آن ساكن نيست.

«قياماً للناس» ؛ قيام الشيء: قوامه وملاكه. اى: يقومون به قياماً.

ابن عربى نوشته است: «قال سعيد بن جبير: قياماً للناس؛ أي صلاحاً. بعضى هم گفته‌اند:

«قياماً للناس؛ أي أمناً» .

وگفته‌اند كه قياماً للنّاس ¹يعنى: وسيلۀ معاش مردم است و مردم از اجتماع در آنجا سود مى‌برند و على بن ابراهيم از ائمه عليهم السلام، روايت كرده است: ²«قال: ما دامتِ الكعبة يحجّ النّاس إليها لم يهلكوا، فإذا هدمت أو تركوا الحجّ هلكوا» .

فاضلِ مقداد دربارۀ «الشهر الحرام» نوشته است: ³ماه‌هاى حرام چهار ماه است: «ثلاثة سردٌ وهو ذوالقعدة وذوالحجّة والمحرّم وواحد فردٌ وهو رجب» ؛ «سه ماه حرام پشت سر هم است، يعنى ماه ذوقعده وذوحجّه و محرّم و يك ماه حرام جداست كه رجب باشد» .

در آيۀ 36 سورۀ توبه كه خدا گفته است: إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللّٰهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتَابِ اللّٰهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ. . . به ماه‌هاى حرام، اشاره شده است.

«وسمّيت بذلك، لتحريمهم القتال فيه. . .» . ⁴

اينك بحث خود را دربارۀ بخشى از آيۀ 3 سورۀ برائت (توبه) دنبال مى‌كنيم:

وَأَذَانٌ مِنْ اللّٰهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللّٰهَ بَرِىءٌ مِنْ الْمُشْرِكِينَ وَرَسُولُهُ. . .

«واعلامى است از طرف خدا و رسولش در روز حجّ اكبر (روز عيد قربان) به اين كه خدا و پيامبرش از مشركان بپردازند.»