17پرسيد: آيا به حرم داخل شدى و كعبه را ديدى و نماز خواندى؟
شبلى: آرى.
امام - ع -: به هنگام ورود به حرم نيت آن كردى كه هر غيبت و بد گويى مسلمانى از جامعۀ اسلامى را بر خود حرام مىكنى؟
شبلى: نه.
امام - ع -: به هنگام رسيدن به مكه، نيت كردى كه فقط خدا را مىخواهى [ و مىجويى ] ؟
شبلى: نه.
امام - ع -: پس نه به حرم وارد شدهاى و نه كعبه را ديدهاى و نه نماز گزاردهاى! و ادامه داد: گرداگرد خانۀ خدا طواف كردى؟ و اركان خانه را لمس نمودى؟ وسعى انجام دادى؟
شبلى: آرى.
امام - ع -: به هنگام سعى، نيّت آن داشتى كه (از شرّ شيطان و نفس) به خدا پناه مىبرى و او كه آگاه به پنهانهاست، نسبت به اين مسأله داناست؟
شبلى: نه.
امام - ع -: پس نه طواف خانه كردهاى، نه اركان را لمس نمودهاى و نه سعى بجا آوردهاى!
سپس فرمود: آيا با حجر الاسود دست دادى، كنار مقام ابراهيم ايستادى، و دو ركعت نماز خواندى؟
شبلى: نه.
در اين هنگام امام فريادى برآورد چونانكه گويى نزديك است از دنيا برود، سپس فرمود: آه، آه. . . آنگاه فرمود: كسى كه با حجرالاسود دست داده، مصافحه كند، در حقيقت با خداوند متعال دست داده است، پس اى نادار ناتوان بنگر و بيانديش، و پاداش آنچه را حرمت قائل شده و بزرگ داشتهاى، ضايع مگردان و همچون معصيت كاران، دستى كه به خدا دادى (و پيمانى را كه با خدا بستى) نگسل و نشكن. 1برخى عقيده دارند كه حج از دو حرف «حاء» و «جيم» تركيب شده. «حا» ى حج اشاره به «حلم حق» و «جيم» آن اشاره به «جرم خلق» است. در صورتى كه حجگزار حج مبرور و سعى مشكور داشته باشد، خداوند با حلم خود، كه بر خشم او برترى دارد (يا من سبقت رحمته غضبه) ، جرم بندگان را پوشانده و از آن درخواهد گذشت. حج مبرور نيز آن حجّى است كه حج