16فرود آيد» . 1
بدليل همين اهميت است كه كعبه در تمام سال طواف كننده دارد و شگفت‌انگيزتر آن كه هنگام باران، مردم به جاى پناه بردن به زير سقف، به سوى كعبه شتافته، تلاش مى‌كنند خود را كنار كعبه و زير ناودان طلا برسانند و از آب بارانى كه از بام كعبه فرو مى‌ريزد استفاده نموده، متبرّك شوند.
حافظ محب‌الدين طبرى مى‌گويد:
«گفته‌اند از روزى كه خداوند كعبه را پديد آورد، همواره انسان‌ها، جنّيان و فرشتگان گرداگرد آن طواف نموده‌اند و هرگز از طواف كننده خالى نبوده است. 2
برخى از شيفتگان طوافِ خانۀ خدا هنگام جارى شدن سيل در مسجدالحرام نيز، دست از تلاش برنداشته، شناكنان گرد كعبه طواف مى‌كردند ابن زبير از زمرۀ اين كسان است. 3
قاضى عزالدين نيز از جدّ خويش شنيده كه: شناكنان خانه خدا را طواف كرده است و آب به حدّى بوده كه هنگام رسيدن به ركن حجرالاسود، در آب فرو مى‌رفته تا بتواند حجرالأسود را لمس نمايد. 4
زين‌العابدين بن نورالدين على حسينى كاشانى در اين زمينه مى‌نويسد:
ظهر روز چهارشنبه 19 ماه شعبان 1039 سيل عظيمى در مكه آمده و آب فراوانى داخل مسجدالحرام شد و حدود 442 نفر از بين رفتند كه يك معلّم با سى دانش‌آموزش كه در مسجد مشغول درس بودند جزو آنان بود. من در روز پنجشنبه بيستم ماه شعبان وارد مسجدالحرام شدم در حالى كه هيچ طواف‌كننده‌اى در آن نبود آنگاه در درون آب طواف كرده، نماز طواف