11مضاعف دارد.
27 - نوشيدن آب زمزم در مكه و نيز نوشيدن از آب چاهى در مدينه كه «بئر بضاعه» نام دارد سُنّت است.
28 - به موجب پاره‌اى از روايات، آب زمزم و خاك و خرماى مدينه شفاست.
29 - همانگونه كه آب زمزم در مكه با پاى «جبريل» جوشيد، در مدينه آب از انگشتان پيامبر - ص - جوشيد.
30 - همانگونه كه آب زمزم را به اين سو و آن سو مى‌بردند و مى‌برند، آب چاههاى مدينه را نيز چنين مى‌كردند و اين بنابر منقول، سنت پيامبر - ص - بوده است.
31 - همانگونه كه «حجرالاسود» را در مكه بايد بزرگ داشت، «منبر شريف پيامبر - ص -» را در مدينه، نيز بايد بزرگ داشت و طبق روايت، نبايد صدا را در نزد منبر رسول - ص - بلند كرد.
32 - اهل مكه «اهل اللّه» و اهل مدينه «جيران رسول‌اللّه» ناميده شده‌اند.
33 - فضائل مسجد خيف در مكه (منى) و مسجد قبا در مدينه با هم برابرى مى‌كنند. در روايت است كه در مسجد خيف قبر 70 پيامبر و نماز در مسجد قبا معادل عمره است افزون بر مساجد ديگر مدينه: كه همه داراى فضيلتند مانند «مسجد القبلتين» ، «مسجد الغمامه» (المصلى) ، «مسجد الفتح» ، «مسجد الاجابة» ، و جز اينها.
34 - در مكه وادى «سُرَر» و در مدينه وادى «عقيق» وجود دارد كه براى هر دو مكان فضائل بسيار نقل شده است.
35 - مطابق روايات وارده هر مؤمنى كه در مكه يا مدينه بميرد، در قيامت در شمار «آمنان» يعنى كسانى‌كه داراى امان و امنيت هستند،