60مكّه آمد و كعبه را فرا گرفت و تا نزديكى حجرالاسود رسيد خانه‌هاى بسيارى را ويران و مسجد را از گل‌ولاى انباشت، بگونه‌اى كه براى پاكسازى آن، ارّابه‌ها به كار گرفته شد 1.
8 - سال 297 هجرى. مسعودى گويد: به مدينه، خبر رسيد كه چهار ستون بيت‌اللّٰه‌الحرام، در آب فرو رفته و چاه زمزم، لبريز و جارى شده است و حال آنكه چنين امرى در گذشته سابقه نداشته است 2.
9 - سال 528 هجرى، در ماه جمادى‌الاول و در سال 549 در مكّه، بارانى فرود آمد همراه با تگرگهايى كه به بزرگى تخم‌مرغ بودند و چون با ترازو وزن شدند، وزن هر تگرگ معادل صد درهم بود.
و در سال 569 هجرى سيلى آمد كه به داخل دارالاماره سرايت كرد. و نيز در سال 570 در هشتم ماه صفر سال 553 هجرى، سيل به داخل كعبه راه يافت و يكى از لنگرهاى باب ابراهيم را كنده و منا بر خطابه و پلّۀ كعبه را با خود برد. سطح آب، بسيار بالاتر از قنديلهاى وسط مسجد رسيد. و نيز در سالهاى 593 هجرى و 620 هجرى و 651 هجرى و چهاردهم شعبان سال 669 هجرى، سيل وارد بيت‌اللّٰه‌الحرام شد و آنچه سر راه بود برداشت، و در حرم انباشت و در نيمۀ شعبان، حرم مانند دريايى شده بود كه منبر حرم در آن موج مى‌زد.
در آن شب، صداى اذانى شنيده نشد.
مردم آن چنان از بيم و هول هلاكت در سيل، مدهوش و مضطرب شده بودند كه چه بسا، بسيارى از مردم، نمازهاى واجب خود را فراموش كرده باشند. پس چگونه ممكن بود كه به نماز مستحب نيمۀ شعبان بپردازند و حال آنكه خانه‌هاشان، ويران و يا تباه شده بود 3.
10 - سال 738 هجرى، روز پنجشنبه دهم جمادى‌الاول، سيل‌هايى از جوانب مختلف به راه افتاد كه عظيم‌ترين آنها، از وادى ابراهيم سرازير شده بود كه همراه با ابرهاى تيره و رعد و برقهاى سهمگين و بارانهاى تند بود. سيل، از جميع جهات و از تمامى درها وارد حرم شد و پيرامون ستونهايى كه در طريقش قرار گرفتند ستونى همانند آن به بلندى دو قامت و بيشتر به وجود آورده بود كه اگر پايه‌هاى آن محكم نبودند آنها را از اساس، ويران مى‌كرد.
قطعه‌هايى از درهاى حرم كنده شده همراه با منابر خطابه، هر كدام در جهتى طواف مى‌كردند، ارتفاع آب كنار كعبه افزون از قامت آدمى بود و آب از شكافهاى در، داخل كعبه شد و سطح آن بيش از دو وجب از آستانۀ آن بالاتر قرار گرفت و به قنديلهاى مطاف رسيد و در برخى از آنها، از بالاى آن نيز گذشت. بعضى از زنهايى كه در اطراف بر